نمایش مبدأ برای از شفاهی تا کتبی؛ زمینه شفاهی حماسه‌های ایرانی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NURاز شفاهی تا کتبیJ1.jpg
| عنوان =از شفاهی تا کتبی؛ زمینۀ شفاهی حماسه‌های ایرانی: داستان‌گویی و شاعری
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[یاماموتو، کومیکو]] (نویسنده)
[[حسن‌آبادی، محمود]] (مترجم)
|زبان 
| زبان =فارسی
| کد کنگره =PIR 3381/ی2الف2 1403
| موضوع =فردوسی، ابوالقاسم - نقد و تفسیر
|ناشر 
| ناشر =سخن
| مکان نشر =تهران
| سال نشر =1403

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE......AUTOMATIONCODE
| چاپ =اول
| شابک =978-622-260-116-4
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}

'''از شفاهی تا کتبی؛ زمینۀ شفاهی حماسه‌های ایرانی: داستان‌گویی و شاعری''' تألیف [[یاماموتو، کومیکو|کومیکو یاماموتو]]؛ ترجمه [[حسن‌آبادی، محمود|محمود حسن‌آبادی]]؛ این کتاب به بررسی نقش سنت شفاهی در شکل‌گیری [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه]] و دیگر حماسه‌های ایرانی می‌پردازد و تعامل سنت‌های مکتوب و شفاهی را تحلیل می‌کند.

==ساختار==
این کتاب شامل پنج فصل اصلی، پیشگفتار، مقدمه و ضمایم است که در 308 صفحه تنظیم شده است.

==گزارش کتاب==
این کتاب پژوهشی عمیق در زمینه سنت‌های شفاهی مؤثر در شکل‌گیری حماسه‌های ایرانی به ویژه [[شاهنامه فردوسی (نشر قطره)|شاهنامه فردوسی]] است. نویسنده در این اثر با روشی نظام‌مند به بررسی تعامل سنت‌های شفاهی و مکتوب در فرآیند خلق شاهنامه می‌پردازد.

[[یاماموتو، کومیکو|یاماموتو]] در فصل اول به مشکلات روش‌شناختی مطالعه سنت شفاهی و پیشینه مکتوب شاهنامه می‌پردازد. در فصل دوم، نقالی را به عنوان نمونه‌ای بارز از سنت روایی شفاهی ایرانی تحلیل کرده و الگویی برای شناسایی تأثیر سنت شفاهی بر متون مکتوب ارائه می‌دهد. 

فصل سوم به بررسی شواهد بیرونی و درونی تأثیر سنت شفاهی بر شاهنامه اختصاص دارد. در فصل چهارم، نویسنده الگوی اجرای شفاهی را بر یکی از داستان‌های شاهنامه تطبیق می‌دهد و نشان می‌دهد چگونه می‌توان ردپای سنت شفاهی را در ساختار این اثر شناسایی کرد.

فصل پایانی کتاب به تأثیر سنت شفاهی بر حماسه‌های متأخر مانند [[گرشاسب‌نامه|گرشاسپ‌نامه]] [[اسدی طوسی، علی بن احمد|اسدی طوسی]] می‌پردازد. [[یاماموتو، کومیکو|یاماموتو]] با تحلیل تطبیقی، نشان می‌دهد که چگونه شاعران حماسه‌سرای پس از فردوسی از سنت‌های شفاهی بهره برده‌اند.

این کتاب با ارائه الگوی نظری منسجم و تحلیل‌های دقیق متنی، منبعی ارزشمند برای شناخت ریشه‌های شفاهی ادبیات حماسی ایران محسوب می‌شود. ترجمه روان [[حسن‌آبادی، محمود|محمود حسن‌آبادی]] نیز این اثر را برای مخاطبان فارسی‌زبان قابل استفاده ساخته است.<ref>[https://literaturelib.com/books/13396 ر.ک.پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات]</ref>

==پانويس ==
<references />

==منابع مقاله==
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات
==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:زبان‌شناسی، زبان و ادبیات]]
[[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]]
[[رده:مقالات(خرداد 1404) باقی زاده]] 
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1404]]
[[رده:فاقد اتوماسیون]]