نمایش مبدأ برای مقامات شيخ ابوالحسن خرقانی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR28704J1.jpg
| عنوان = ‏مقامات شيخ ابوالحسن خرقانی
| عنوان‌های دیگر = رساله خطی نمونه نثر عرفانی قرن ششم هجری
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[حقیقت، عبدالرفیع]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =   ‎‏/‎‏الف‎‏2‎‏ح‎‏7 278/8 BP 
| موضوع =ابوالحسن خرقانی، علی بن احمد، 352 - 420ق. - سرگذشت‌نامه - عارفان - سرگذشت‌نامه - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14
|ناشر 
| ناشر = کومش
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = 1383ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE28704AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 964-7000-38-3
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 28704
| کتابخوان همراه نور = 28704
| کد پدیدآور = 4839
| پس از = 
| پیش از = 
}}

'''مقامات شیخ ابوالحسن خرقانی (نمونه نثر عرفانی قرن ششم هجری)''' رساله‌ای خطی و منحصر به فرد از شیخ [[ابوالحسن خرقانی]] است که به کوشش و نگارش [[حقیقت، عبدالرفیع|عبدالرفیع حقیقت (رفیع)]]، منتشر شده است.

اثر حاضر، نسخه‌ای منحصر به فرد خطی، از رساله «ذکر قطب‌السالکین» [[ابوالحسن خرقانی]] است که در مجموعه تحریرات [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصاری هروی]]، در کتابخانه مرادی ملای استانبول موجود بوده [[شفیعی کدکنی، محمدرضا|محمدرضا شفیعی کدکنی]] نیز در پایان تصحیح کتاب «حالات و سخنان [[ابوسعید ابوالخیر]]» نوشته [[جمال‌الدین ابوروح لطف‌الله بن ابی سعید بن ابی‌سعد]] از انتشارات آگاه، آن را تحت عنوان «مقامات خرقانی (ذکر قطب‌السالکین ابوالحسن خرقانی)» از مؤلفی نامعلوم و متفاوت با «تذکرة الاولیاء» نام برده است. گردآورنده، این رساله را که مطالب جدیدی از مقامات شیخ [[ابوالحسن خرقانی]] ابرآگاه عرفان ایرانی در آن آمده و دارای اهمیت ویژه‌ای متفاوت با «[[تذکرة الأولیاء|تذکرة الولیاء]]» [[عطار، محمد بن ابراهیم|شیخ محمدعطار نیشابوری]] است را منتشر کرده است<ref>ر.ک: پیشگفتار مصحح، ص4- 5</ref>.

از مزایای این رساله منحصر به فرد خطی که مؤلف آن ناشناخته است، ولی به طور حتم از مریدان شیخ [[ابوالحسن خرقانی]] و از مردم دهستان(با توجه به لغت‌های محلی که در متن رساله آمده) می‌باشد، این است که وقایع اموری را که از نسل دوم پیروان و مریدان خرقانی و [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصاری]] شنیده بوده، روایت کرده است و تاریخ‌هایی به دست می‌دهد که به کمک آن‌ها، می‌توان عصری را که کتاب مذکور در آن زمان تألیف شده است، یقین کرد. از جمله نوشته است که برخی از آثار متبرک آن اولیاء، تا سال 566ق محفوظ مانده بودند و نیز حکایتی در چگونگی فوت [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصاری]] نقل کرده است. به این ترتیب، می‌توان تاریخ تقریبی تألیف این رساله را اواخر قرن ششم هجری (دوازدهم میلادی) دانست<ref>همان، ص5- 6</ref>.