نمایش مبدأ برای مؤلفات إبن الجوزي

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR92515J1.jpg
| عنوان = مؤلفات إبن الجوزي
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[علوجی، عبد الحمید]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره = Z۸۵۶۲/ع۸م۸
| موضوع = ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی،۵۹۷ -؟۵۰۸ ق. -- کتابشناسی
|ناشر 
| ناشر = شرکة ام بی جی 
| مکان نشر = کویت
| سال نشر = 1412ق - 1992م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE92515AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 92515
| کتابخوان همراه نور = 92515
| کد پدیدآور = 66732
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''مؤلفات ابن الجوزي'''، نوشته [[علوجی، عبد الحمید|عبدالحمید علوجی]] است که آثار چاپ‌شده و خطی [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] (597-508ق)، عالم بغدادی قرن ششم هجری را که در دانش‌های گوناگون زمانه خود چیره‌دست بوده، برشمرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص257-267</ref>

[[علوجی، عبد الحمید|علوجی]] در مقدمه‌اش، درآمدی را بر پژوهش خود ‌نوشته است؛ او شگفت‌زدگی خود را از حجم بالای آثار [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] نشان ‌داده و خود را مکلف به پژوهش عمیق در شمارش آثار او ‌کرده است. وی مدعی است کسی پیش از او این کار را انجام نداده است. هرچند که از استاد کورکیس عواد نقل می‌کند که پژوهشگری به نام «[[سرکیس، یوسف الیان|الیان سرکیس]]» آثار خطی‌ای را که چاپ نگشته است و به 150 نسخه می‌رسد، گرد آورده است. [[علوجی، عبد الحمید|علوجی]] این ادعا را مبالغه‌آمیز می‌داند. او سپس نام عالمانی را می‌آورد که در کتاب‌هایشان از آثار [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] گزارش داده‌اند؛ او از [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلکان]]، [[ابن فرات، محمد بن عبدالرحیم|ابن فرات]]، [[ابن قطلوبغا، قاسم بن قطلوبغا|ابن قطلوبغا]]، [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]]، [[بغدادی، اسماعیل|اسماعیل پاشا]]، [[بروکلمان، کارل|بروکلمان]] (مستشرق آلمانی)، [[حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله|حاجی خلیفه]]، [[زرکلی، خیرالدین|خیرالدین زرکلی]]، [[داوودی، صفوان عدنان|داوودی]]، [[ذهبی (ابهام‌زدایی)|ذهبی]]، نوه ابن جوزی، [[سخاوی (ابهام‌زدایی)|سخاوی]]، [[ابن رجب، عبدالرحمن بن احمد|ابن رجب بغدادی]]، [[یافعی، عبدالله بن اسعد|عبدالله یافعی]]، [[طاش کبری‌زاده، احمد بن مصطفی|طاش کبری‌زاده]]، [[قمی، عباس|شیخ عباس قمی]] و [[کحاله، عمر رضا|عمر رضا کحاله]] نام می‌برد و آرای گوناگون هرکدام را، که اختلاف بسیاری در شمارش آثار [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] دارند، نشان می‌دهد<ref>ر.ک: تمهید، ص6-5</ref>‏.

[[علوجی، عبد الحمید|علوجی]] سپس، درباره پژوهش خود چنین می‌گوید: «من در کار خود مدعی نیستم که نهایت تلاشم را برای احصای آثار ابن جوزی به‌کار گرفته‌ام؛ چراکه، به برخی از آثاری که در کتابخانه‌های تخصصی بغداد است دسترسی نیافتم. همچنین برخی رخدادهای قهری نگذاشت که به فهرست‌نامه‌های تازه دست یابم. از سوی دیگر، من خود را مدیون [[بروکلمان، کارل|کارل بروکلمان]] می‌دانم که با نشانی‌های او توانستم برخی نسخه‌های خطی را بیابم<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>‏.

[[علوجی، عبد الحمید|علوجی]] به فهرست‌هایی که به زبان عربی و لاتین نوشته شده‌اند و نسخه‌های خطی را نشان می‌دهند، اشاره می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص16-13</ref>. ‏او مصدرها و منابعی را که آثار ابن جوزی را فهرست کرده‌اند، می‌شناساند و شناسنامه کتاب‌ها را مانند: «نام نویسنده، محقق کتاب، ناشر، محل نشر، تاریخ نشر و...» می‌آورد، سپس عنوان کتاب‌ها را در ذیل آن درج می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص20-19</ref>‏.

[[علوجی، عبد الحمید|علوجی]]، آثار چاپی [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] را ارائه کرده است و از استاد [[عبدالجبار عبدالرحمن]] که آن‌ها را در کتابش با عنوان «ذخائر التراث العربي الإسلامي» گرد آورده است، تشکر می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص257</ref>. ‏او سپس آثار خطی ابن جوزی را برمی‌شمرد<ref>ر.ک: همان، ص267-261</ref>‏.

[[علوجی، عبد الحمید|علوجی]]، علومی را که ابن جوزی در آن‌ها قلم زده است، با عنوان «ثقافة ابن الجوزي» برمی‌شمرد؛ آن‌ها عبارتند از: قرآن و علوم قرآنی، حدیث و رجال و دانش حدیث، مذاهب و اصول فقه و فقه و عقاید، اندرز (وعظ) و اخلاق و ریاضیات، پزشکی، شعر و لغت، تاریخ و جغرافیا و سیره‌ها و داستان‌ها، شرح حال‌ها (تراجم)، حکایت‌ها و قصه‌ها، تاریخ، تاریخ سرزمین‌ها و فهرست‌نویسی از کتاب‌ها <ref>ر.ک: همان، ص269-286</ref>.

[[علوجی، عبد الحمید|علوجی]] علاوه بر نام اعلام برجسته جهان اسلام، نام مستشرقان را نیز ضمیمه کتاب نموده است<ref>ر.ک: همان، ص296-287</ref>. ‏او عنوان هریک از آثار [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] را که در کتابش آورده است، با ارجاع به شماره صفحه‌‌ای که آن اثر در آن صفحه دیده می‌شود، درج کرده است، ولی در فهرست خود، تعداد آن‌ها را شماره‌گذاری نکرده است<ref>ر.ک: همان، ص329-297</ref>‏.