نمایش مبدأ برای فتوح الرحمن في إشارات القرآن

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR119112J1.jpg
| عنوان = فتوح الرحمن في إشارات القرآن
| عنوان‌های دیگر =  تصديق المعارف
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[دیلمی، محمد بن عبدالملک]] (نويسنده)
[[مزیدی، احمد فرید]] (محقق)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  2ف5الف 100 BP 
| موضوع =تفاسیر عرفانی - قرن 6ق. - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14
|ناشر 
| ناشر = 
| مکان نشر = 
| سال نشر = 2022م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE119112AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 978-9923-44-149-7
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 119112
| کتابخوان همراه نور = 119112
| کد پدیدآور = 3748
| پس از = 
| پیش از = 
}}

'''فتوح الرحمن في إشارات القرآن أو تصديق المعارف'''، اثری از [[دیلمی، محمد بن عبدالملک|شمس‌الدین محمد بن عبدالملک دیلمی اشعری]] (متوفای 589ق)، متکلم و صوفی در موضوع تفسیر قرآن کریم (تفسیر اشاری) است و توسط [[مزیدی، احمد فرید|احمد فرید مزیدی]] تحقیق شده است.

نوشتار حاضر، تفسیر برخی از آیات قرآن است که نویسنده آن را در راستای دفاع از صوفیه و باورهای آنان و تأکید بر درستی رفتار و کردار آنان تدوین کرده است<ref>ر.ک: مقدمه مصنف، ص‌21؛ مقدمه تحقیق، ص‌5</ref>.

ازآنجاکه نویسنده متعلق به مکتب تفسیری اشاری است، این اثر را به روش تفسیرهای اشاری تدوین کرده است. وی در مواردی جزیی از کتاب «[[حقائق التفسير]]» نوشته [[سلمی، محمد بن حسین|عبدالرحمان سلمی]] (متوفای 412ق) استفاده کرده است؛ به‌علاوه اینکه برخلاف روش معمول خود، در این اثر به شرح سخنان برخی صوفیان پرداخته است<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص‌10</ref>.

نویسنده در این تفسیر، اشارات تفسیری مختص به خود را آورده و برخی از تجربیات خود را ذکر نموده است؛ ضمن اینکه به برخی از عبارات که به‌مثابه اصول و قواعد صوفیه است، اشاره کرده است<ref>ر.ک: همان، ص‌5</ref>.

این اثر تنها مشتمل بر تفسیر برخی آیات از سوره‌های ذکرشده در کتاب است. برخی از سوره‌های قرآن، مانند: مزمل، مرسلات، نبأ، عبس، تکویر، انشقاق، طارق، بلد، ضحی، بینه، عادیات، عصر، همزه، فیل، قریش، ماعون و مسد در این تفسیر ذکر نشده‌اند<ref>ر.ک: همان ص‌13</ref>.

محقق در پاورقی به ارجاع برخی مطالب در کتاب از قبیل روایات و اقول، به مصادر پرداخته و همچنین ضمن اشاره به موارد اختلافی متن کتاب با سایر نسخه‌های آن، تعلیقاتی را مشتمل بر تعریف برخی از اشخاص و توضیح برخی از عبارات و مطالب آورده است<ref>ر.ک: همان</ref>.