فتوح الرحمن في إشارات القرآن
فتوح الرحمن في إشارات القرآن | |
---|---|
پدیدآوران | دیلمی، محمد بن عبدالملک (نويسنده) مزیدی، احمد فرید (محقق) |
عنوانهای دیگر | تصديق المعارف |
سال نشر | 2022م |
چاپ | 1 |
شابک | 978-9923-44-149-7 |
موضوع | تفاسیر عرفانی - قرن 6ق. - عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 2ف5الف 100 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
فتوح الرحمن في إشارات القرآن أو تصديق المعارف، اثری از شمسالدین محمد بن عبدالملک دیلمی اشعری (متوفای 589ق)، متکلم و صوفی در موضوع تفسیر قرآن کریم (تفسیر اشاری) است و توسط احمد فرید مزیدی تحقیق شده است.
نوشتار حاضر، تفسیر برخی از آیات قرآن است که نویسنده آن را در راستای دفاع از صوفیه و باورهای آنان و تأکید بر درستی رفتار و کردار آنان تدوین کرده است[۱].
ازآنجاکه نویسنده متعلق به مکتب تفسیری اشاری است، این اثر را به روش تفسیرهای اشاری تدوین کرده است. وی در مواردی جزیی از کتاب «حقائق التفسير» نوشته عبدالرحمان سلمی (متوفای 412ق) استفاده کرده است؛ بهعلاوه اینکه برخلاف روش معمول خود، در این اثر به شرح سخنان برخی صوفیان پرداخته است[۲].
نویسنده در این تفسیر، اشارات تفسیری مختص به خود را آورده و برخی از تجربیات خود را ذکر نموده است؛ ضمن اینکه به برخی از عبارات که بهمثابه اصول و قواعد صوفیه است، اشاره کرده است[۳].
این اثر تنها مشتمل بر تفسیر برخی آیات از سورههای ذکرشده در کتاب است. برخی از سورههای قرآن، مانند: مزمل، مرسلات، نبأ، عبس، تکویر، انشقاق، طارق، بلد، ضحی، بینه، عادیات، عصر، همزه، فیل، قریش، ماعون و مسد در این تفسیر ذکر نشدهاند[۴].
محقق در پاورقی به ارجاع برخی مطالب در کتاب از قبیل روایات و اقول، به مصادر پرداخته و همچنین ضمن اشاره به موارد اختلافی متن کتاب با سایر نسخههای آن، تعلیقاتی را مشتمل بر تعریف برخی از اشخاص و توضیح برخی از عبارات و مطالب آورده است[۵].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه تحقیق و مقدمه مصنف.