نمایش مبدأ برای طيبة النشر في القراءات العشر

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR95810J1.jpg
| عنوان = طيبة النشر في القراءات العشر
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[جزری، محمد بن محمد]] (نويسنده)
[[زعبی، محمد تمیم]] (مصحح)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =BP75/65/الف29ط/ 
| موضوع =قرآن ‏-‏ قرائت (عشره)‏-‏ قرن 9ق.=قرآن ‏-‏ قرائت ‏-‏ قرن 9ق.
|ناشر 
| ناشر = خورشید عصر
| مکان نشر = عربستان - جده
| سال نشر = 1414ق - 1990م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE95810AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 95810
| کتابخوان همراه نور = 95810
| کد پدیدآور = 511
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''طيبة النشر في القراءات العشر'''، اثر [[جزری، محمد بن محمد|شمس‌الدین ابوالخیر محمد بن محمد بن یوسف جزرى]] (751-833ق)، مقرى، محدث و فقیه شافعى است. این اثر توسط [[زعبی، محمد تمیم|محمد تمیم مصطفی زعبی]] تحقیق شده است.

نوشتار حاضر، ارجوزه‌اى است که در قرائت‌های دهگانه سروده شده و به بیان قرائت‌های صحیح قرآن پرداخته است<ref>ر.ک: مقدمه، ص1</ref>. این منظومه که در بحر رجز است<ref>ر.ک: همان، ص21</ref>، در هزار بیت سروده شده و تاریخ اتمام آن 799ق، گزارش شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص103؛ حاجی خلیفه، مصطفی، ج‏2، ص1118</ref>.

علاوه بر اشتمال این منظومه بر قرائت‌های دهگانه از طرق مختلف، اصول و قواعد و مسائل و نکات مختلف علم قرائت از جمله مخارج حروف، تجوید، وقف و ابتدا و مطالب مفید مرتبطی نیز در آن گرد آمده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص10 و 22</ref>. نویسنده در این اثر به ذکر دو روای از هریک از ائمه قرائت‌ها بسنده کرده و همچنین از هر راوی تنها دو طریق را ذکر نموده است<ref>ر.ک: همان، ص1</ref>.

این اثر از مهم‌ترین آثار در قرائات قرآنی شمرده شده است. برخی آن را به‌عنوان برترین اثر در موضوع خود و از مصادر اصلی علم قرائات دانسته‌اند<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>. حواشی، تحریرها و شرح‌های متعدد نگاشته‌شده بر این منظومه، گویای اهمیت آن است<ref>ر.ک: همان، ص13-14؛ حبشى، عبدالله محمد، ج‏2، ص1352-1353</ref>.

از ویژگی‌های این اثر که به اهمیت آن افزوده است، فراگیرتر و گسترده‌تر بودن مطالب آن نسبت به آثار مشابهی مانند کتاب شاطبیه، التیسیر، التحبیر و... است، به‌گونه‌ای که تنها بخشی از آن، مشتمل بر تمام مطالب کتاب‌های یادشده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص2</ref>. همچنین نویسنده در بهره‌گیری از مصادر و کتب قرائت تنها به نقل مطالب از آنها اکتفا نکرده، بلکه به اشتباهات در این کتاب‌ها نیز توجه داده است<ref>ر.ک: همان، ص8</ref>. با این‌وجود به جهت شیوه نویسنده در نگارش مختصر اثر، ضروت ایجاب نموده است تا وی در مواردی برخلاف قواعد عروض، همچنین برخلاف قواعد عربی و... عمل نماید<ref>ر.ک: همان، ص22</ref>.

محقق علاوه بر آوردن متن با خطی واضح که توسط یکی از خطاطان ماهر نوشته شده است، ابیات آن را به جهت آسان‌سازی خواندن و حفظ، بر اساس قرائت و تلفظ آنها نگاشته است. وی همچنین در موارد اختلاف عبارات در نسخه‌های اثر و در صورت عدم ترجیح، موارد اختلافی را باهم ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص23-24</ref>.