نمایش مبدأ برای شرحی بر دعاهای روزانه حضرت زهرا(س)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR04269J1.jpg
| عنوان = شرحی بر دعاهای روزانه حضرت زهرا(س)
| عنوان‌های دیگر = صحیفه الزهرا. شرح
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[صفایی حائری، علی]] (نويسنده)
[[مؤسسه فرهنگی هنری ليلة القدر]] (تهيه کننده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =   ‎‏/‎‏ف‎‏2‎‏ ‎‏ص‎‏3027 267/1 BP 
| موضوع =فاطمه زهرا(س)، 8؟ قبل از هجرت - 11ق. - خطبه‌‏ها - فاطمه زهرا(س)، 8؟ قبل از هجرت - 11ق. - دعا - فاطمه زهرا(س)، 8؟ قبل از هجرت - 11ق. - نقد و تفسیر
|ناشر 
| ناشر = ليلة القدر
| مکان نشر = ایران - قم
| سال نشر = 1386ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE04269AUTOMATIONCODE
| چاپ = 4
| شابک = 964-7803-18-4
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 04269
| کتابخوان همراه نور = 04269
| کد پدیدآور = 4441
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''شرحی بر دعاهای روزانه حضرت زهرا(س)''' اثر [[صفایی حائری، علی|حجت‌الاسلام علی صفایی حائری]] (عین- صاد)، شرحی است بر دعاهای حضرت زهرا(س) در روزهای هفته.

این نوشتار به شرح دعاهای حضرت زهرا(س) در روزهای هفته پرداخته و نشان داده که چطور با توجه به مفردات و ترکیب و روابط و فضایی که جمله‌ها در آن شکل می‌گیرد، روشی به دست می‌آید که زمینه‌ساز تأمل در همین جملات به‌ظاهر ساده می‌گردد، به‌خصوص آنجایی که برای متکلم، احاطه، حضور، دقت و حکمتی را قائلیم<ref>ر.ک: به عنوان مقدمه، ص13</ref>.

نویسنده معتقد است در جملاتی که خیال می‌کنیم باری نداشته و بافته‌شده است، اگر تأملی داشته باشیم و سؤالی کنیم و زمینه‌ها را فراهم نماییم، متوجه خواهیم شد زیر همین کلمات به‌ظاهر ساده، این بار از معرفت هست، تعجب می‌کنیم<ref>ر.ک: همان، ص12- 13</ref>.

مبنای نویسنده در بیان مباحث و تشریح مطالب، این است که مخاطب باخدا و اهل‌بیت(ع) و حاملین وحی، مأنوس و نزدیک شده و عمق و زیبایی بیانات، مارها و سیره آن‌ها را بفهمد و از آن‌ها الگو بگیرد و بتواند از آن‌ها بپذیرد و خود را محتاج و مفتقر به آن‌ها بداند<ref>همان، ص13</ref>.

وی معتقد است که تمام برداشت‌ها و سخنان، باید مستند به کلام معصوم(ع) و برگرفته از وحی الهی باشد و به این نکته تصریح دارد که: «گاهی در میان یک مطلب، از برداشت‌های خودمان و ازآنچه ما می‌فهمیم، حرف می‌زنیم، این برداشت‌ها مادامی‌که استناد نداشته باشد، به ریش صاحبش بسته می‌شود، ولی اگر برایش استنادی پیدا شود و قواعد زبان، زمینه‌های خود کلام را انتظار داشته باشد، این مشکل را نخواهد داشت»<ref>همان</ref>.

نگارنده در شرح این دعاها به آیات قرآن، سخن امامان معصوم، شخصیت‌ها و علمای دینی و نیز اشعار شاعران استناد کرده و به مباحثی در زمینه‌های: رحمت<ref>متن کتاب، ص15</ref>، رزق<ref>همان، ص24</ref>، شکر<ref>همان، ص33</ref>، افتقار<ref>همان، ص38</ref>، غنا و تعفف<ref>همان، ص39</ref>، فلاح و نجاح و صلاح<ref>همان، ص47</ref>، عبادت و عبودیت<ref>همان، ص58</ref>، محیط‌ها و موضع‌گیری‌ها<ref>همان، ص75</ref>، حفاظت و ستر<ref>همان، ص85</ref>، هدایت و تقوا<ref>همان، ص95</ref>، قرب و وجاهت<ref>همان، ص106</ref>، رویت و لقاء و رضایت حق<ref>همان، ص109</ref> و اخلاص و محبت<ref>همان، ص111</ref> و... پرداخته و زمینه‌هایی را برای تأمل بیشتر فراهم آورده است.