نمایش مبدأ برای سلسلة تقریرات الأصول (بحث الإستصحاب)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR50930J1.jpg
| عنوان = سلسلة تقریرات الأصول (بحث الإستصحاب)
| عنوان‌های دیگر = بحوث علمیة استدلالیة حول الأصل الرابع من الأصول العملیة المقررة في الإجتهاد و الإستنباط قد استفدناها من دراسات استادنا الفقیه الأصولي سماحة آیت‌اللهالعظمی الآقا میرزا هاشم الآملي(ره) في قم المشرفة  ** تقریرات الأصول في مباحث الإستصحاب
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[نجفی،  ضیاء الدین]] (نويسنده)
[[بنیاد فرهنگی اهل البیت]] (ناظر)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره = 
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = مؤسسه اهل البيت (علیهم‌السلام)
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = 1394ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE50930AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 4
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 50930
| کتابخوان همراه نور = 50930
| کد پدیدآور = 4806
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''سلسلة تقريرات الأصول (بحث الاستصحاب)'''، نوشته [[نجفی، ضیاءالدین|ضیاءالدین نجفی]] (متولد 1325ش) است که در آن سلسله مباحث درس [[آملی، هاشم|میرزا هاشم آملی]] را در موضوع استصحاب از اصول عملیه، در یک مقدمه و پنج مقصد به رشته تحریر درآورده است.

مقدمه، با عنوان «سخنی کوتاه پیرامون اجتهاد در فقه اسلامی» شامل پنج امر کلی است. در امر اول، جایگاه علم اصول فقه و نقش آن در اجتهاد آمده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص31 </ref>. در امر دوم، به تعریف علم فقه و نحوه دستیابی به آن و اسباب و علومی که برای این کار لازم است اشاره شده که علم اصول نیز در کنار علم لغت و رجال و تفسیر و حدیث و منطق و ادبیات عرب، یکی از علوم مورد نیاز برای تحصیل علم به احکام شرعی است<ref>ر.ک: همان، ص33-35</ref>. در امر سوم، به تاریخچه اجتهاد در عصر حضور معصومین اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص35-38</ref>. در امر چهارم، زعامت دینی فقها و عمل اجتهاد در عصر غیبت بررسی شده است<ref>ر.ک: همان، ص39-41</ref>.

در امر پنجم، معرفی کوتاهی از کتاب حاضر و مباحث آن به عمل آمده است<ref>ر.ک: همان، ص41</ref>.

از مطالب مهم مقصد اول، می‌توان به تعریف استصحاب و ارکان و شرایط آن از قبیل بقای موضوع و فعلیت شک، فرق استصحاب با قاعده یقین، تقدم امارات بر استصحاب و مسئله اصولی بودن استصحاب، اشاره کرد.

در مقصد دوم، ادله حجیت استصحاب که بنای عقلاء و اجماع و روایات است، مطرح شده و آرای بزرگانی چون [[عراقی، ضیاءالدین|آقاضیاء عراقی]] و [[نائینی، محمدحسین|نائینی]] و [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانی]] بررسی شده است <ref>ر.ک: متن کتاب، ص107 و 127 و 125 و 133 و 134</ref>.

مقصد سوم، به تقسیمات استصحاب و موارد جریان آن، اختصاص دارد و در مقصد چهارم، تنبیهات استصحاب آورده شده که بالغ بر 15 تنبیه است. از جمله تنبیهات مهم آن می‌توان لزوم فعلیت شک و یقین، امارات و اصول محرزه، استصحاب کلی، استصحاب زمان و امور تدریجی، استصحاب تعلیقی، استصحاب احکام شرایع سابق، اصل مثبت، اصل تأخر حادث و استصحاب حکم مخصص را ذکر کرد. مقصد پنجم، شامل لواحق استصحاب است که در آن مباحثی از قبیل لزوم اتحاد دو قضیه و فرق استصحاب و قاعده یقین و ید و نسبت آن با قاعده قرعه و فراغ و تجاوز و اصالة الصحه و... آمده است.