نمایش مبدأ برای رساله حقوق امام علی بن الحسین علیه‌السلام

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR34596J1.jpg
| عنوان = رساله حقوق امام علي بن الحسین عليه‌السلام
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[نامشخص]] (نويسنده)
[[علی بن حسین(ع)]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = عربی - فارسی
| کد کنگره =     
| موضوع =
|ناشر 
| ناشر = سازمان تبليغات اسلامی. شركت چاپ و نشر بين الملل
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = 1390ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE34596AUTOMATIONCODE
| چاپ = 2
| شابک = 978-964-304-403-9
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 34596
| کتابخوان همراه نور = 34596
| کد پدیدآور = 14614
| پس از = 
| پیش از = 
}}
{{کاربردهای دیگر|رسالة الحقوق (ابهام‌زدایی)}}
'''رساله حقوق امام علی بن الحسین علیه‌السلام'''، اثر [[منصوری لاریجانی، اسماعیل|اسماعیل منصوری لاریجانی]]، ترجمه‌ای است فارسی از «[[رسالة الحقوق للإمام زين‌العابدين عليه‌السلام|رسالة الحقوق للإمام زين‌العابدين(ع)]]». این اثر، کتابی است در تشریح حقوقی که بر ذمه آدمی بوده و دربردارنده مهم‌ترین حقوق الهی و وظایف اخلاقی است که در مورد هر حق نیز مهم‌ترین جوانب آن، بیان شده است.

[[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]]، از جمله سفارشات و وصایای خود را به حقوق انسان، به‌ویژه مسلمانان اختصاص داده و از هر فرصتی بر آن اصرار ورزیده است. ایشان همه دین را در حق‌مداری و عدالت‌گستری و پایبندی به عهد و پیمان می‌داند که تماما در حوزه حقوق مدنی و اجتماعی محصور می‌گردد. مترجم معتقد است که آن حضرت در این رساله، به‌طور مختصر، اما جامع و کامل، به حقوق اعضا و جوارح انسان می‌پردازد که رعایت و توجه به آن، نه‌تنها به سلامت و روان و بهداشت فردی ما کمک می‌کند، بلکه اساس جامعه‌ای سالم و پاک را پی‌ریزی می‌نماید؛ چراکه رهنمودهای آن امام و همه معصومین(ع)، مطابق عقل و نظرات انسان است که عمل و پیروی از آنها، سلامت فردی و اجتماعی جوامع بشری را تضمین می‌کند<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص12-13</ref>.

در اثر حاضر، متن رساله به‌همراه ترجمه فارسی آن، ارائه شده است. مترجم سعی داشته تا اصل امانت در ترجمه را رعایت نموده و درعین‌حال، ترجمه‌ای سلیس و روان از متن، در اختیار خواننده قرار گیرد. به‌منظور آشنایی بیشتر با نوع ترجمه، به بخشی از متن اصلی و ترجمه آن، اشاره می‌شود:
«حق الصلاة: فأما حق الصلاة فأن تعلم أنها وفادة إلی الله و أنك قائم بها بين يدي الله فإذا علمت ذلك كنت خليقا أن تقوم فيها مقام الذليل الراغب الراهب الخائف الراجي المسكين المتضرع المعظم من قام بين يديه بالسكون و الإطراق و خشوع الأطراف و لين الجناح و حسن المناجاة له في نفسه...»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص32</ref>.

«حق نماز: اما حق نماز آن است که بدانی نماز مهمانی خداست و تو با نماز در پیشگاه خدا می‌ایستی، پس هرگاه آن را دانستی، شایسته است که در نماز مانند بنده‌ای ذلیل، امیدوار، ترسان، خواستار، بی‌چیز و زاری‌کننده در مقابل او بایستی و با خضوع و آرامش و وقار و زیبایی در گفتار، او را بزرگ بداری...»<ref>ر.ک: همان، ص33</ref>.