نمایش مبدأ برای رابطه قدرت و عدالت در فقه سیاسی

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR55126J1.jpg
| عنوان = رابطه قدرت و عدالت در فقه سیاسی
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[اخلاقی، غلام سرور]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =  /الف3ر2 330 JC 
| موضوع =قدرت (علوم اجتماعی) - قدرت (کلام) - علوم سیاسی (فقه) - اسلام و دولت - اسلام و سیاست
|ناشر 
| ناشر = مرکز بين‌المللی ترجمه و نشر المصطفی(ص)
| مکان نشر = ایران - قم
| سال نشر = 1390ش - 1433ق
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE55126AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 978-964-195-512-2
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 55126
| کتابخوان همراه نور = 55126
| کد پدیدآور = 43127
| پس از = 
| پیش از = 
}}
{{کاربردهای دیگر| فقه سیاسی (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر| عدالت (ابهام‌زدایی)}}
'''رابطه قدرت و عدالت در فقه سیاسی''' تألیف [[اخلاقی، غلام سرور|غلام سرور اخلاقی]] (معاصر) به عدالت و رابطه آن باقدرت و حکومت از دیدگاه دانشمندان مسلمان و غیرمسلمان پرداخته است.

کتاب مشتمل بر پیشگفتار در بررسی کلیات و مفاهیم و چهار بخش است. شناخت یک موضوع، بستگی به تعریف درست واژه‌های آن دارد؛ بنابراین برای بررسی رابطه قدرت و عدالت در فقه سیاسی، لازم است در ابتدا با مفاهیم آن آشنا باشیم؛ لذا در پیشگفتار کتاب کوشش شده که تعریف واژه‌های قدرت، عدالت و سیاست از نظر دانشمندان غیرمسلمان و مسلمان، به‌ویژه فقهای اسلام بیان شده و نیز تعریفی از واژه‌های فقه و فقه سیاسی ارائه شود.<ref>ر.ک: مقدمه، ص17</ref>‏

در بخش اول، چارچوب نظری بحث در قالب نظریه اصالت قدرت و نظریه اصالت ارزش‌های اخلاقی و عدالت مطرح شده است. یکی از نظریه‌های رایج در نظام‌های سیاسی، نظریه اصالت قدرت در سیاست و ابزاری بودن اخلاق و عدالت است که نویسنده دراین‌رابطه نظریه [[هابز]]، [[ماکیاول]] و [[مورگنتا]] بررسی کرده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص53</ref> از دیگر سو بعضی از اندیشمندان و سیاستمداران، در اندیشه سیاسی خود عدالت اجتماعی و سیاسی را اصل قرار داده و قدرت را ابزاری برای تحقق عدالت می‌دانند.<ref>ر.ک: همان، ص69</ref>‏

نویسنده در ابتدای بخش دوم تصریح کرده که موضوع قدرت بحث گسترده‌ای است و مراد این نوشتار از قدرت، فقط قدرت سیاسی است. بحث از ضرورت قدرت، کسب قدرت، حفظ قدرت، گسترش و اهداف آن که در پنج فصل تنظیم شده است.<ref>ر.ک: همان، ص92-91</ref>‏

در سومین بخش به عدالت در فقه سیاسی توجه شده است. ابتدا اهمیت آن از دیدگاه قرآن و روایات بررسی شده است. پس از آن عدالت در اندیشه فقهای شیعه در دوره‌های مختلف و نیز در اندیشه سیاسی اهل‌سنت مورد مداقه قرار گرفته است. از مجموع احادیث و فتواها و اندیشه سیاسی علمای اهل‌سنت نیز چنین به دست می‌آید که بسیاری از آن‌ها عدالت را در زمامداری مسلمانان شرط می‌دانند.<ref>ر.ک: همان، ص192-152</ref>‏ آنچه مسلم است عدالت همواره مطلوب انسان بوده و ارسال رسل و انزال کتب آسمانی برای تحقق همین امر بوده است.<ref>ر.ک: همان، ص219</ref>‏

نویسنده در آخرین بخش، تعامل قدرت و عدالت در فقه سیاسی برای تأمین سعادت و خواسته‌های مادی و معنوی هر جامعه را ضروری دانسته است.<ref>ر.ک: همان، ص223</ref>‏