نمایش مبدأ برای خصائص التراکيب

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR33295J1.jpg
| عنوان = خصائص التراکيب
| عنوان‌های دیگر = دراسة تحليلية لمسائل علم المعاني
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[ابوموسی، محمد محمد]] (نويسنده)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =/‎‏الف‎‏2‎‏خ‎‏6 6161 ‏PJ‎‏ 
| موضوع =زبان عربی - معانی و بیان
|ناشر 
| ناشر = مکتبة وهبة
| مکان نشر = مصر - قاهره
| سال نشر = 1416ق - 1996م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE33295AUTOMATIONCODE
| چاپ = 4
| شابک = -
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 33295
| کتابخوان همراه نور = 33295
| کد پدیدآور = 3826
| پس از = 
| پیش از = 
}}

{{کاربردهای دیگر| الخصائص (ابهام‌زدایی)}}

'''خصائص التراکیب'''، نوشته [[ابوموسی، محمد محمد|محمد محمد ابوموسی]](1937م) ادیب مصری که پژوهشی در بارۀ مسائل علم معانی است. نویسنده مسائل دانش معانی را آورده و توضیح داده است. 

معانی یا علم معانی یکی از شاخه‌های سه‌گانهٔ علوم بلاغی در ادبیات است که فایدهٔ آن آگهی بر اسرار بلاغت در نظم و نثر است. با این دانش، حالات لفظ عربی به هنگامی که لفظ به وسیله همین حالات با مقتضای حال مطابقت می‌کند، شناخته می‌شود. مباحثی مانند تعریف، تنکیر، ذکر، حذف، اظهار و اضمار از حالات لفظ شمرده می‌شوند. مصنف نام این حالات را خصایص، کیفیات یا هیئت‌ها گذارده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 75</ref>‏  

[[ابوموسی، محمد محمد|ابوموسی]] در مقدمه (تمهید) در بارۀ پیشینۀ علم بلاغت سخن گفته و مثال‌هایی از بزرگان این علم آورده است و جایگاه آن را در میان دانش زبان عربی بیان کرده است. مدعی است که کتاب‌های ادیبان گذشته، همچون [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه]]، [[علی بن عبدالعزیز]]، [[آمدی (ابهام‌زدایی)|آمدی]]، [[ابن قدامه، عبدالله بن احمد|ابن قدامه]] و [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]] مسائل بلاغت را به نقد، نحو، لغت و مانند آن‌ها مخلوط کرده‌اند که به مرور، به دست کسانی همچون [[ابن معتذر]] در کتاب بدیع، [[عسکری، حسن بن عبدالله|ابوهلال]] در [[الصناعتین؛ الكتابة و الشعر|کتاب صناعتین]]، [[جرجانی، عبدالقاهر بن عبدالرحمان|عبدالقاهر]] در کتاب [[دلائل الإعجاز في علم المعاني|دلائل الاعجاز]] و [[أسرار البلاغة في علم البيان|اسرار البلاغه]] جداسازی انجام شده است و پژوهشگر می‌باید اصول بلاغت را از این بحث‌ها پیراسته گرداند. وی در این کتاب می‌خواهد به مرویاتی در صناعت شعر و ادب که [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] و مانند او به آن‌ها توجه کرده‌اند، بپردازد.<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص 46</ref> 

این اثر دارای سه مقدمه یک تمهید و پنج فصل است؛ فصاحت و بلاغت، احوال اسناد خبری، احوال مسندالیه، احوال مسند  و احوال متعلقات فعل، محتوای فصل‌ها را تشکیل می‌دهد. 

منابع و فهرست محتوا در پایان کتاب آمده است.