نمایش مبدأ برای حسن التعهد في أحاديث التسمية في التشهد

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR128910J1.jpg
| عنوان = حسن التعهد في أحاديث التسمية في التشهد
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر]] (نويسنده)
[[باجور، احمد عبد الله]] (مصحح)
|زبان
| زبان = عربی
| کد کنگره =  5ح2ب 186/4 BP 
| موضوع =تشهد - نماز - احادیث اهل سنت - قرن 9ق. - احادیث احکام - قرن 9ق.
|ناشر 
| ناشر = الدار المصرية اللبنانية
| مکان نشر = مصر - قاهره
| سال نشر = 1417ق - 1996م
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE128910AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 977-270-279-7
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 128910
| کتابخوان همراه نور = 128910
| کد پدیدآور = 615
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''حسن التعهد في أحاديث التسمية في التشهد'''، اثر [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|جلال‌الدین سیوطی]] (متوفی 911ق)، رساله‌ای است کوچک و مختصر پیرامون روایاتی که صحت تسمیه (بسم الله و بالله و...) را در ابتدای تشهد، تأیید می‌کنند. این کتاب با تحقیق [[باجور، احمد عبد الله|احمد عبدالله باجور]] منتشر شده است.

تألیفات فراوانی به [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] نسبت داده شده است که بسیاری از آنها، نوشته او نیست، اما شواهدی چند، صحت انتساب این اثر به او را تأیید می‌کند که عبارتند از: ذکر آن توسط نویسندگان «[[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]]»، «[[هدية العارفين، أسماء المؤلفين و آثار المصنفين|هدية العارفین]]» و «[[عقود الجواهر]]» در زمره آثار [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]]، وجود نسخه‌ای از آن در دارالکتب المصریه و وضوح اسم کتاب در نسخه خطی آن<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص9</ref>.

موضوع احادیث مندرج در کتاب که هشت عدد می‌باشد، همگی حول آغاز تشهد با تسمیه است. این در حالی است که اکثر علمای اهل سنت، معتقدند که گفتن بسمله در تشهد مطلوب نبوده و شافعی نیز به دلیل عدم ثبوت آن در روایات، آن را ذکر نکرده است و ابوحامد بسمله را فقط از [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] و ابن عمر نقل نموده و هیچ فقیه دیگری آن را نقل نکرده است<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>.

در خاتمه کتاب، صحیح‌ترین صیغه‌های تشهد که در کتب سنت آمده، با توضیح و اشاره به آن حدیثی که ثبوتش بیشتر است (حدیث ابن مسعود) و آن حدیثی که لفظ و موافقتش با قرآن فزون‌تر است (حدیث [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]])، ذکر گردیده است<ref>ر.ک: همان، ص12- 13</ref>. این در حالی است که مسلمان هر تشهدی را که بگوید، کافی است، هرچند صیغه بعضی از روایات با هم فرق داشته باشد و این امر چنان‌که [[بیهقی، احمد بن حسین|بیهقی]] در «[[السنن الكبری (بیهقی)|السنن الكبری]]» (كتاب الصلاة) باب «التوسع في الأخذ بجميع ما روينا في التشهد...»، نقل نموده، ضرری ندارد<ref>ر.ک: همان، ص12</ref>.

[[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] فقط به ذکر روایات همراه با سلسله راویان آنها اکتفا نموده و توضیح یا تشریح خاصی برای آنها، ارائه نکرده است.

پاره‌ای از اقدامات تحقیقی صورت‌گرفته در کتاب عبارتند از: مقابله نسخ خطی مختلف کتاب، ضبط متن بر اساس قواعد لغت، شماره‌گذاری احادیث به‌منظور تسهیل در دسترسی به آنها، ارائه شرح حال برای تمامی اعلام مذکور در کتاب، اعم از صحابی و غیر آن، انتساب آیات مذکور به سوره‌ها و اشاره به شماره آیات، تخریج احادیث و اقوال علما از منابع معتبر و...<ref>ر.ک: همان، ص10-11</ref>.