نمایش مبدأ برای ثارالله: خون حسین علیه‌السلام در رگهای اسلام

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR130000J1.jpg
| عنوان =ثارالله: خون حسین علیه‌السلامدر رگهای اسلام
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[ع‍ن‍دل‍ی‍ب‌ ه‍م‍دان‍ی‌، ح‍س‍ی‍ن‌]] (نویسنده)
|زبان 
| زبان =
| کد کنگره =‏2ث9ع / 41/5 BP 
| موضوع =حسین بن علی(ع)، امام سوم، 4 - 61ق.
حسین بن علی(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - اربعین
واقعه کربلا، 61ق.
|ناشر 
| ناشر =شفق 
| مکان نشر =ایران - قم 
| سال نشر =1393ش.   

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE130000AUTOMATIONCODE
| چاپ = یکم  
| شابک =978-964-485-097-4
| تعداد جلد =
| کتابخانۀ دیجیتال نور =
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور =
| پس از =
| پیش از =
}}
'''ثارالله: خون حسین علیه‌السلام در رگهای اسلام''' تألیف [[ع‍ن‍دل‍ی‍ب‌ ه‍م‍دان‍ی‌، ح‍س‍ی‍ن‌|آیت‌الله حاج شیخ حسین عندلیب همدانی]]؛.  کتاب حاضر جُنگی است تحقیقی و مستند دربارۀ امام حسین(ع) و شامل چهار فصل. نویسنده به جای اینکه به نگارش زندگى امام حسین دست یازد و احیاناً به تکرار مکرّرات بپردازد، نکتەهایی از زندگی آن حضرت و یارانش را برگزیده و دربارۀ هر یک به تحقیق پرداخته و حاصل مطالعات و تحقیقات خود را به دست داده
است. 

مطالب کتاب پراکندہ است و نه تنھا مطالب هر فصل بی‌ارتباط با فصلھای دیگر است، بلکه مطالب در هر فصل نیز بى‌ارتباط با دیگر مطالب در آن فصل است.

نویسنده در هر موضوعی که سخن گفته، منابع متعددی ارائه نموده و در سراسر کتاب به بیش از سیصد اثر استناد کرده و از این نظر، کتابى است کم نظیر. نزدیک به همۀ صفحات کتاب دارای پاورقی است و به کتابهای فراوانى ارجاع داده شده است.

در فصل اوّل کتاب از شخصیّت امام حسین سخن رفته و در فصل دوم گزارشی از کتابهای مقتل ارائه شده است. فصل سوم، که مفصّل‌تر از دیگر فصلهاست، در بارۀ قیام عاشورا و شهادت امام حسین(ع) و یاران اوست. و سرانجام در فصل چهارم به رثا و سوگواری پرداخته شده است.

پاره‌اى از مطالب کتاب عبارت است از: معنى جملۀ «کل یومٍ عاشوراء وکل ارض کربلاء» (ص٣٨-٣٩)، وجه تسمیۀ امام حسین(ع) به ابوعبدالله (ص٢٧)، جامعیّت امام و جمع همۀ ارزشها در وجود او (ص60 - 61)، امام و فتوحات خلفا (ص 74)، دفاع از کتاب [[الملهوف علی قتلی الطفوف|لهوف ابن طاووس]] در برابر خُرده‌گیرى [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدّث نورى]] بر آن (ص٩٣-٩۴)، علّت خودداری مسلم بن عقیل از ترور ابن زیاد (ص١٢٣-١٢۴)، شهدای کوفه(ص١٢۴- ١٢۶)، بی‌اساس بودن این مطلب که شُریح فتوا به قتل امام حسین(ع) داده بود(ص126)، بى‌اساس بودن این مطلب که امام حسین(ع)احرام حج رابه عمرۀ مفرده تبدیل کرد و اثبات اینکه امام، مُحرم به احرام عمرۀ مفرده بود و اساساً مُحرم به احرام حج نشده بود (ص١٣٧ - ١٣٩)، امام حسین(ع) ومصادرۀ اموال یزید (ص146- 147)، علل مهلت خواستن امام حسین در روز تاسوعا (ص ١٨٠ - ١٨١)، امام واجازۀ بازگشت به اصحاب (ص ١٨۶-١٨٧)، ریختن خون امام برای نزدیک شدن به خدا!(ص٢٠٩ - ٢١٠)، روشن کردن موارد خلط افرادی که در کربلا به نام عون بودند(ص ٢۶١ - ٢۶٢)، نادرست بودن این سخن که اهل‌بیت امام حسین(ع) را، غیر از [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]]، بر شتران بدون محمل سوار کردند. (ص ٢٨١ - ٢٨٢)، محلّ دفن سر امام(ص٢٩٢)، چگونگی بیان زبان حال. (ص ٢٩٩ - ٣٠٠).<ref> اسفندیاری، محمد، ص281-282</ref>