نمایش مبدأ برای ترجمه قرآن ماهان

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR21246J1.jpg
| عنوان = ترجمه قرآن ماهان
| عنوان‌های دیگر = ترجمه قرآن ماهان حدود قرن پنجم یا ششم هجری
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[مدبری، محمود]] (نویسنده)

|زبان 
| زبان = فارسی
| کد کنگره =‏ ‎‏/‎‏م‎‏4‎‏ ‎‏1300‎‏ / 59/66 BP 
| موضوع = قرآن - ترجمه‎‌ها

|ناشر 
| ناشر = دانشگاه شهيد باهنر کرمان
| مکان نشر = ایران - کرمان
| سال نشر = 1383ش

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE21246AUTOMATIONCODE
| چاپ = یکم
| شابک = 964-6336-63-9
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =21246
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور = 13726
| پس از =
| پیش از =
}}
 
'''ترجمه قرآن ماهان،''' ترجمه‌ای است از قرآن کریم، مربوط به حدود قرن پنجم یا ششم هجری که با مقدمه، تصحیح و توضیح [[مدبری، محمود|محمود مدیری]] به چاپ رسیده است.

ارزنده‌ترین ویژگی اثر حاضر، ترجمه کهن آیات است که به‌صورت لفظ‌به‌لفظ و بسیار دقیق، با خطی ریزتر از متن قرآنی، به‌تفکیک و اریب، در زیر هر واژه قرآنی نوشته شده است. متأسفانه بنا به دلایلی، به سطور ترجمه که در هر صفحه، هفت سطر را شامل است، آسیب رسیده؛ مخصوصا در صفحات اولیه و پایانی قرآن و نیز سطر یا سطرهای آخری اغلب صفحات که در ترمیم یا بر اثر پوسیدگی و محو شدن تدریجی خطوط از میان رفته است. بااین‌حال، ترجمه مزبور کمتر از نیمی از قرآن مجید را شامل می‌شود که خود از لحاظ گنجینه واژگان کهن، ویژگی‌های آوایی و زبانی، دستور تاریخی و رسم‌الخط کهنه، حائز اهمیت بسزایی است<ref>مقدمه، ص17</ref>.

رسم‌الخط ترجمه کتاب، بسیار شبیه به نمونه‌هایی از این دست قرآن‌های مترجم در سده‌های نخستین ادب دری است و جنبه‌های اختصاصی جدای از آنها ندارد<ref>همان</ref>. از جمله ویژگی‌های کتاب، آن است که ترجمه آیات، تحت‌اللفظی و معمولا دقیق است و برای هر واژه قرآنی، اغلب یک واژه فارسی و یا دو کلمه، معادل‌سازی شده است و این نشان می‌دهد که مترجمان قرآن، در ترجمه دقت و امانت بسیار داشته‌اند. اما موضوعاتی نیز قابل ذکر است، از جمله آنکه:
# گاه ترجمه کلمات به‌تناسب مفهوم جمله و ارتباط با واژگان پیش و پس است و به‌تنهایی نمی‌تواند معادل واژه قرآنی باشد؛ مثلا مصدر به‌صورت فعل، جابه‌جایی صیغه‌های فعلی، صفت به‌گونه فعل، فعل مضارع به‌جای ماضی و...؛
# در این ترجمه، گهگاه اول شخص مفرد در ترجمه متکلم مع‌الغیر و بالعکس، اول شخص جمع برای متکلم وحده به‌کار رفته است؛
# گاه برای روشن‌تر شدن ترجمه، عبارات و کلماتی تفسیرگونه و اضافه بر معادلات لغوی آورده شده است<ref>همان، ص22- 26</ref>.

ویژگی‌های دستوری کتاب نیز بسیار شبیه با دیگر ترجمه‌ها و تفاسیر کهن فارسی است و نظایر آن را می‌توان در آن کتاب‌ها جستجو کرد<ref>همان، ص26</ref>.