نمایش مبدأ برای ای اشکها بریزید

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR12163J1.jpg
| عنوان = ای اشکها بریزید
| عنوان‌های دیگر = اشعار مذهبی ** دیوان حبیب چایچیان، حسان
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[چایچیان، حبیب]] (نویسنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره = 1379 /الف33 الف9 8012 PIR 
| موضوع =شعر فارسی - قرن 14 - شعر مذهبی - قرن 14
|ناشر 
| ناشر = جاویدان
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = 1379ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12163AUTOMATIONCODE
| چاپ = 6
| شابک = 964-5732-04-2
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 12163
| کتابخوان همراه نور = 12163
| کد پدیدآور = 2541
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''ای اشکها بریزید''' اثر [[چایچیان، حبیب|حبیب چایچیان]] (1302-1396 ش) متخلص به حسّان یکی از مجموعه‌های شعر مذهبی و عاشورایی است که با محوریت مصائب اهل بیت(ع)، به‌ویژه واقعه کربلا و شهادت امام حسین(ع) سروده شده است. این کتاب در قالب اشعار نوحه، مرثیه و مداحی، با زبانی ساده و احساسی، به بیان غم و حماسهٔ عاشورا میپردازد و در مراسم عزاداری محرم و صفر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

[[چایچیان، حبیب|حبیب‌الله چایچیان]]، متخلص به «حسان» یکی از قدیمی‌ترین و بااخلاص‌ترین‌ شاعران اهل بیت(ع) است‌. موضوع‌ مجموعه «ای اشک‌ها بریزید» از این شاعر، مدح و مراثی اهل بیت(ع) است. مضامین اشعار او عبارتند از: شروع حرکت امام، وداع امام از مدینه، یاران امام، [[امام حسین علیه‌السلام|حسین(ع)]] رهبر امروز‌ و کشته دیروز، خاندان امام، اصحاب، آزادی، مهلت خواستن شب عاشورا، تسلیم ناپذیری در برابر ظالمان و مرثیه در غم [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]].<ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ ص285</ref>‏

شاعر در مقدمه کتاب از مقام والا و ملکوتی و عصمت اهل بیت(ع) سخن گفته و آنان را کتاب‌الله ناطق دانسته است. با این اوصاف بشر غافل و جاهل با کمال بی‌رحمی تمام توانایی خود را در آزار و شکنجه روحی و جسمی ایشان، بکار انداخت و هر یک از آن ودایع آسمانی را به نحوی مقتول و مسموم ساخت. بنابراین «ای اشک‌ها بریزید» ندبه‌ای است بر غربت و مظلومیت آن برگزیدگان خداپسند، که سراپا مظهر مهر و صفا، خیر و برکت و لطف و مرحمت بی‌پایان الهی بوده‌اند.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3-4</ref>‏

[[چایچیان، حبیب|حسان]]، [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] را‌ رهبر‌ امروز‌ معرفی می‌کند؛ هرچند در گذشته به شهادت رسیده‌ است‌، راهش‌ که‌ ایمان‌ و عقیده‌ بود، هنوز رهبر و راهگشای بشریت و نهضت آموز است:
{{شعر}}
{{ب|''حسین، کشته دیروز و رهبر امروز است''|2=''قیام اوست که پیوسته نهضت آموز است''}}
{{ب|''تمام زندگی او، عقیده بود و جهاد''|2=''اگرچه مدت جنگ حسین، یک روز است ''<ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ ص294</ref> }}
{{پایان شعر}}


وی در مدح فاطمه زهرا(س) پس از سروده‌های سوزناک بر مصائب آن‌حضرت، چنین می‌سراید:
{{شعر}}
* {{ب|'' بر عالمیان رحمت رحمان زهراست ''|2='' در هر دو جهان سرور نسوان زهراست ''}}
* {{ب|'' نوری که دهد شاخه طوبی، از اوست ''|2='' کوثر که خدا گفته به قرآن زهراست <ref>ر.ک: متن کتاب، ص91</ref> ''}}
‏{{پایان شعر}}

حسان بر این باور است که مصیبت و داغ امام حسین(ع) با اشک خاموش نمی‌شود:
{{شعر}}
* {{ب|'' ای کاش، دمی دهد امانم این اشک ''|2='' تا نقش تو را به دیده منقوش کنم...''}}
* {{ب|'' این داغ حسین، جاودان است حسان ''|2='' هرگز نتوان به اشک، خاموش کنم <ref>ر.ک: نجاریان، محمدرضا؛ شاهین، فردین؛ ص 298</ref> ''}}
‏{{پایان شعر}}


اگرچه کتاب تنها حاوی اشعار حسان در سوگ و رثای اهل بیت(ع) است، اما اشعار در مدح و ثنا و میلاد اهل بیت(ع) نیز در آن مشاهد می‌شود مانند شعری که به مناسبت ولادت امام حسن مجتبی سروده شده<ref>ر.ک: متن کتاب، ص114</ref> و یا شعری که به بهانه سوم و چهارم شعبان میلاد حضرت ابوالفضل و امام حسین(ع) سروده شده است<ref>ر.ک: همان، ص151</ref> همچنین در پایان کتاب اشعاری در وصف نوروز و مانند آن آمده است:
{{شعر}}
{{ب|'' عید نوروز شد و موسم گل آمده باز ''|2='' باز برخاست گل از خاک به صد عشوه و ناز ''}}
{{ب|'' ناز گل میکشد آن بلبل معشوقه‌نواز ''|2='' عالمی تشنه عشق و همه در راز و نیاز <ref>ر.ک: همان، ص402</ref> ''}}
‏{{پایان شعر}}