نمایش مبدأ برای التفسير العرفاني للقرآن الكريم

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR21343J1.jpg
| عنوان = التفسير العرفانیللقرآن الكريم
| عنوان‌های دیگر =
|پدیدآورندگان 
| پدیدآوران = 
[[ذوالنون مصری، ثوبان بن ابراهیم]] (نویسنده)
[[هندی، محمود]] (محقق)

|زبان 
| زبان = عربی
| کد کنگره =‏ ‎‏/‎‏ذ‎‏9‎‏ت‎‏7 / 100 BP 
| موضوع = تفاسير عرفانی- قرن 3ق.
|ناشر 
| ناشر = مکتبة مدبولی
| مکان نشر = مصر - قاهره
| سال نشر = 2007م

| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE21343AUTOMATIONCODE
| چاپ = یکم
| شابک =977-17-4281-7
| تعداد جلد =1
| کتابخانۀ دیجیتال نور =21343
| کتابخوان همراه نور =
| کد پدیدآور = 13807، 13808
| پس از =
| پیش از =
}}
 
'''التفسير العرفانی للقرآن الكريم،''' مجموعه‌ای از کلمات عرفانی [[ذوالنون مصری، ثوبان بن ابراهیم|ذوالنون مصری]] در تفسیر قرآن است که در آثار صوفیانه سده‌های میانه موجود است و [[هندی، محمود|محمود هندی]] این کلمات را بر اساس سوره‌های قرآن، مرتب کرده است.

مهم‌ترین ویژگی کتاب تفسیر صوفی و عرفانی [[ذوالنون مصری، ثوبان بن ابراهیم|ذوالنون مصری]]، آمیختگی تجربیات شخصی وی با داشته‌های معرفتی و ذوقی او می‌باشد. وی هرگاه که به تفسیر و تأویل آیات می‌پردازد، به ظاهر زبان و معانی عام آن بسنده نکرده، بلکه بدون فراط و تفریط، از آن فراتر رفته و به الهامات اشاره نموده و در این کار، از وسعت اطلاعات، دانش گسترده و ذوق و خلاقیت خود و ساحت خود در مناطق مختلف تمدن‌های باستان و شناخت زبان، فرهنگ و تاریخ آنها، بهره برده است و چون مصر در آن روزگار، مهد تمدن‌ها و اصل اکثر ادیان بود، مردمانش ایمان و عقاید مذهبی داشته و به زیاده‌گویی و تفاسیر سخت‌گیرانه تمایلی نداشتند؛ ازاین‌رو، ویژگی کلی نوشته‌های ذوالنون، خصلت روشنگرانه‌ای بود که در نوشته‌های تفسیری عرفانی صوفیانه وی، به‌وضوح دیده می‌شود<ref>مقدمه، ص28- 29</ref>.

به‌منظور آشنایی بیشتر با این کتاب، به تفسیر چند آیه از آن اشاره می‌شود. به‌عنوان مثال، وی در تفسیر آیه{{متن قرآن|[[quran:2/4|وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ]]|سوره=بقرة|آیه=4}}می‌گوید: یقین چیزی است که خداوند در قلب انسان قرار می‌دهد تا به‌واسطه آن، به‌خاطر دیدن آخرت و آنچه در آن است، شک از بین برود<ref>متن کتاب، ص40</ref> و یا در تفسیر آیه شریفه 93 سوره بقره: {{متن قرآن|[[quran:2/93|...سَمِعْنَا وَ عَصَیْنَا...]]|سوره=بقرة|آیه=93}}، گفته است: شادمانی بر معصیت در صورت دستیابی به آن، از خود معصیت شدیدتر است<ref>همان، ص42</ref>. درباره آیه شریفه 114 سوره بقره: {{متن قرآن|[[quran:2/114|لَهُمْ فِي الدُّنْيا خِزْيٌ]]|سوره=بقرة|آیه=114}}، از وی سؤال شده است که دنیا و آخرت از آن کیست؟ و او در پاسخ گفته است: دنیا برای کسی که آن را ترک کند و آخرت از آن کسی است که در طلب آن باشد<ref>همان، ص43</ref>.