نمایش مبدأ برای شروح سوانح العشاق (پنج‌ شرح‌ بر سوانح‌ العشا‌ق)

{{جعبه اطلاعات کتاب
| تصویر =NUR110277J1.jpg
| عنوان = شروح سوانح العشاق (پنج‌ شرح‌ بر سوانح‌ العشا‌ق‌ احمد غزالی‌ عا‌رف‌ متوفا‌ی 520ق‌)
| عنوان‌های دیگر = 
| پدیدآورندگان
| پدیدآوران = 
[[عزالدین كاشانی، محمود بن علی]] (نويسنده)
[[مجاهد، احمد ]] (محقق)
[[مجاهد، احمد]] ( گردآورنده)
|زبان
| زبان = فارسی
| کد کنگره =     
| موضوع =كنوز الأسرار و رموز الأحرار  - شرح سوانح - عرفان - نقد و تفسیر - غزالی‌ ، احمد بن‌ محمد، 520ق‌- سوانح‌ العشا‌ق - شعر عرفانی - قرن 5.
|ناشر 
| ناشر = دانشگاه تهران. مؤسسه انتشارات و چاپ
| مکان نشر = ایران - تهران
| سال نشر = 1388ش
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE110277AUTOMATIONCODE
| چاپ = 1
| شابک = 
| تعداد جلد = 1
| کتابخانۀ دیجیتال نور = 110277
| کتابخوان همراه نور = 110277
| کد پدیدآور = 5003
| پس از = 
| پیش از = 
}}
'''شروح سوانح العشاق'''، مشتمل بر پنج شرح منثور و منظوم بر «[[سوانح|سوانح العشاق]]» [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالی]]، عارف متوفای 520ق، است که با مقدمه و تحقیق [[مجاهد، احمد|احمد مجاهد]] منتشر شده است.

این رساله نفیس و گران‌بهای عرفانی، نخستین اثر مستقل شناخته‌شده‌ای است که به زبان فارسی در باب عشق نوشته شده و از همان زمان مصنف معروف و مشهور و مورد توجه عرفا و سالکان راه طریقت و سرمشق نویسندگان بعد از خود قرار گرفته است. این کتاب به‌حق شناسنامه احمد غزالی است و همچون گوهری رخشان بر تارک او می‌درخشد و به گزاف نخواهد بود اگر گفته شود کتابی به این جامعی در باب عشق در زبان فارسی تألیف نشده است<ref>ر.ک: مقدمه (سوانح)، صفحه هفت</ref>‏.

همان ‌طور که خود [[غزالی، احمد بن محمد|غزالی]] در مقدمه و پایان رساله می‌گوید: «كلامنا إشارة»، این اثر در غایت ایجاز و اجمال و اشاره تصنیف گردیده است؛ ازاین‌رو برای تبیین و تفصیل مباحث آن شروحی نوشته شده است<ref>ر.ک: همان، صفحه چهارده</ref>‏.

شروح کتاب به‌ترتیب عبارتند از:
* شرح كنوز الأسرار و رموز الأحرار: نوشته عارف مشهور، [[کاشانی، عزالدین محمود بن علی|عزالدین محمود کاشانی]] (متوفای 735ق)، شرحی منظوم بر رساله سوانح است<ref>ر.ک: همان</ref>‏. این شرح در 674 بیت با ذکر عنوان مباحث و شماره فصول ارائه شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص30</ref>‏.

* شرح [[حسین ناگوری]]، عارف هندی متوفای 901ق: در کتاب تذکره علمای هند که به نام «تحفة الفضلاء في تراجم الكملاء» معروف است، آمده: «گویند [[خواجه حسین ناگوری]] [[سوانح]] شیخ [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالی]] را نیز شرح کرده است»<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه شانزده</ref>.‏ در این شرح به شیوه «قوله» بخشی از عبارت سوانح ذکر و سپس شرح شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص33</ref>‏.

* شرحی از قرن نهم: این شرح در کتابخانه نور عثمانیه استانبول، بدون ذکر نام شارح و تاریخ کتابت موجود است. انشای شرح متعلق به حدود قرن نهم می‌نماید. ریتر نیز این شرح را در دست داشته و هنگام چاپ رساله سوانح، در بعضی موارد در حاشیه از این شرح نقل کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه هفده</ref>‏. این شرح به شیوه «سؤال قوله...» ارائه شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص71</ref>‏.

* شرح [[محمد چشتی]] (گیسودراز، عارف متوفای 812ق): این شرح از صفحه 167 تا 195 را در بر گرفته است.

* شرح نظام‌الدین تهانیسری (عارف متوفای 1035ق)، به نام بحر التصوف<ref>ر.ک: مقدمه، صفحه هفده</ref>‏. این شرح از صفحه 223 با شرح حال تهانیسری آغاز و در شصت‌وهشت فصل در صفحه 359 به پایان آمده است.

در انتهای مقدمه [[مجاهد، احمد|احمد مجاهد]] از شرح پنجمی به نام «آیات حسن و عشق» سخن رفته که ظاهراً در جلد دوم کتاب به قلم [[ریاضی، حشمت‌الله|حشمت‌الله ریاضی]] به زبان روز شرح شده است<ref>ر.ک: همان</ref>‏.

==پانویس==
<references/>

==منابع مقاله==
مقدمه و متن کتاب.

==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}

[[رده:کتاب‌شناسی]]

[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ تیر 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ تیر 1403 توسط محسن عزیزی]]