هدایتی، هادی
| نام | هدایتی، هادی |
|---|---|
| نام‌های دیگر | |
| نام پدر | ابوالحسن |
| متولد | 1302ش |
| محل تولد | شهر رى |
| رحلت | |
| اساتید | |
| برخی آثار | تاریخ هرودت |
| کد مؤلف | AUTHORCODE06939AUTHORCODE |
هادى هدايتى (متولد 1302ش)، نماینده شهر ری در بیست و یکمین دوره مجلس شورای ملی، وزیر آموزش و پرورش، نویسنده، مترجم، مورخ، مترجم کتاب تاریخ هرودت
ولادت
فرزند ابوالحسن در سال 1302ش در شهر رى از توابع تهران متولد شد.
تحصیلات
وى تحصيلات ابتدائى و متوسطه را در تهران به اتمام رسانيد و وارد دانشكده حقوق شد و در رشته حقوق قضائى ليسانس گرفت. سپس براى ادامه تحصيلات عالى، عازم اروپا شد و از دانشگاه سوربن پاريس درجه دكتراى زبان و ادبيات فرانسه دريافت كرد.
پس از اخذ دكترا مجددا در دانشگاه سوربن نام‌نويسى نمود و در رشته علوم سياسى، دكتراى دولتى دريافت نمود.
فعالیتها
در 1331 به ايران مراجعت و با عنوان دانشيارى به دانشكده ادبيات و دانشكده حقوق راه يافت و پس از مدتى استاد دانشگاه شد. وى در كنار مشاغل دانشگاهى، به فعالیت‌های سياسى و اقتصادى دست زد و مدتى در شوراى اقتصاد فعاليت داشت و زمانى مدير عامل بانك بيمه ايران بود.
همزمان با فعالیت‌های حسنعلى منصور در كانون مترقى، او نيز دست اندركار بود. وى در دوره بيست و يكم قانون‌گزارى، از طرف مردم شهر رى كانديداى انتخابات مجلس شوراى ملى شد و چند ماهى در مجلس عضويت داشت. بعد از آن‌كه حسنعلى منصور به نخست وزيرى منصوب شد، هدايتى در آن كابينه وزير مشاور بود. در آبان ماه 1343 در كابينه تغييراتى به وجود آمد و وزارت فرهنگ به دو وزارتخانه به نام فرهنگ و هنر و آموزش و پرورش تقسيم شد كه هدايتى سمت وزارت آموزش و پرورش را احراز كرد.
در كابينه‌ى اميرعباس هويدا نيز هدايتى همچنان وزارت آموزش و پرورش را عهده‌دار بود و تا آبان ماه 1347 در آن سمت باقى و قريب چهار سال مجموعا بر قسمتى از فرهنگ ايران وزارت داشت و در دوران وزارت او بر آموزش و پرورش تحولاتى در آن وزارتخانه به عمل آمد. از جمله كارهاى مهمى كه به وقوع پيوست، نظام جديد آموزشى بود كه با طرح‌ريزى صحيح انجام نگرفت و در موقع اجرا به علت نبودن كادر آموزش ديده و وسائل كار دچار ناتوانى شد. هدايتى هنگامى كه وزير آموزش و پرورش بود، به علت اختلافاتى كه بين وى و رئيس دولت و چند تن از اعضاء كابينه وجود داشت، در كار توفيق پيدا نكرد.
هدايتى در 1347 پس از وزارت آموزش و پرورش، به عنوان وزير مشاور معرفى شد، ولى كسى با او مشورت نمى‌كرد. تدريجا توجهى به او شد و صميميت بيشتر در كار از خود نشان داد و معاونت اجرائى نخست‌وزير ضميمه كار او شد. پس از مدتى تقريبا بعد از نخست‌وزير، نفر اول كابينه بود و تمام كارها با صلاحديد او حل و فصل مى‌گشت. آخرين سمت وى در رژيم پهلوى، رياست بيمه مركزى ايران بود.[۱]
آثار
هدايتى در كنار مشاغل سياسى، در كار تأليف و ترجمه نيز فعاليت داشت و در دوران جوانى آثارى منتشر كرد كه عبارتند از:
- تاريخ زنديه
- كوروش كبير
- سياست مذهبى كوروش
- اصول فن ادارى
- تحقيق درباره نسخ خطى فارسى مربوط به قرن دوازدهم هجرى
- ترجمه تاريخ هردوت.
پانويس
- ↑ ر.ک.عاقلی، باقر، ج3، ص1745–1747
منابع مقاله
عاقلی، باقر، شرح حال رجال سیاسی و نظامی معاصر ایران، تهران، نشر گفتار با همکاری نشر علم، 1380