موسوی روضاتی، سید احمد
| نام | موسوی روضاتی، سید احمد |
|---|---|
| نامهای دیگر | |
| نام پدر | سید محمدباقر |
| متولد | هفتم رجب سال ۱۳۴۷ق |
| محل تولد | محله چهارسوق شیرازی‌های اصفهان |
| رحلت | دوشنبه، 7 مرداد 1380ش (1422ق) |
| اساتید | سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای |
| برخی آثار | إجماعات فقهاء الإمامية، إجماعات الفقهاء المتقدمين |
| کد مؤلف | AUTHORCODE12205AUTHORCODE |
سید احمد موسوی روضاتی (1347-1422ق)، فقیه ایرانی و از شاگردان حضرات آیات بروجردی و مرعشی نجفی و نویسنده کتاب «إجماعات فقهاء الإمامية».
ولادت
میر سید احمد روضاتى اصفهانى، فرزند حجت‌الاسلام‌والمسلمین حاج سید محمدباقر، در هفتم رجب سال ۱۳۴۷ق، در محله چهارسوق شیرازی‌های اصفهان، در خانواده‌ای از سادات موسوی و اهل علم به دنیا آمد.
خاندان
در مقدمه کتاب «مناهج المعارف»، مؤلف نسب خویش را کامل بیان کرده است: «میر سید احمد روضاتی، فرزند مرحوم حاج سید محمدباقر، فرزند سید جلال‌الدین… فرزند عبدالله، فرزند موسی بن جعفر(ع)».
بنابراین، طبق نتیجه آخرین تحقیقات و کاوش‌های میر سید احمد از روی شجره‌نامه‌های این خاندان، نسب ایشان با سی‌وسه واسطه به امام هفتم، موسی بن جعفر(ع) می‌رسد.
تحصیلات
میر سید احمد در اصفهان، تحصیلات جدید را فراگرفت و چنان‌که خود در کتاب «مناهج المعارف» نگاشته است: «به حکم تکلیف شرعی... و با شور و عشقی فراوان در سلک طلاب علوم دینی درآمدم و در حوزه علمی اصفهان به تحصیل سطوح ادبیات و معانی و بیان و منطق و فقه و اصول و کلام مشغول شدم».
میر سید احمد بعد از گذراندن درس‌های سطوح حوزه در اصفهان، در سال 1367ق، برای تکمیل تحصیلات حوزوی خود به قم مهاجرت کرد. ایشان چهار ماه از درس آقا سید محمد حجت کوه‌کمره‌ای (درس بیع فضولی)، دو سال از درس خارج فقه سید محمدتقی خوانساری و مدت شش سال از خارج فقه و قدری از اصول درس آیت‌الله سید حسین بروجردی بهره برد.
رازی در کتاب «گنجینه دانشمندان»، هنگام بیان شرح حال ایشان، درباره تحصیلاتش این‌گونه باب سخن گشوده است:
هنگام مراجعت به قم، کفایه را از محضر آیت‌الله‌العظمی مرعشى نجفى و آیت‌الله حاج شیخ مرتضى حائری فراگرفته و در درس خارج مرحومین آیتین خوانسارى و حجت شرکت نموده و در خلال آن شرح تجرید و شرح شوارق لاهیجى را از حضرت آیت‌الله‌العظمی حاج احمد خوانسارى استفاده نموده و از محضر و درس فقه و مقدارى اصول آیت‌الله‌العظمی بروجردى بهرهمند گردیده و تقریرات دروس ایشان را به رشته تحریر درآورده؛ خصوصاً مسئله لباس مشکوک را به‌صورت رساله جداگانه‌اى به نام «السبيل المسلوك في اللباس المشكوك» نوشته است.
اجازات
میر سید احمد در این ایام از علمای زیادی صاحب اجازه روایی (نقل روایت) شده است؛ از جمله سید محمدباقر سدهی ابطحی، سید عبدالله مدرس صادقی از علمای اصفهان، میرزا محمد فیض قمی، آقای حجت، سید محمدتقی خوانساری، حاج سید صدرالدین صدر، حاج آقا حسین بروجردی، شیخ عبدالنبی عراقی نجفی، سید شهاب‌الدین نجفی و...
مهاجرت به اصفهان و تدریس
میر سید احمد بعد از ده سال تحصیل در محضر بزرگان حوزه علمیه قم، به زادگاه خود، اصفهان بازگشت. ایشان در این ایام به تدریس دروس حوزوی، از جمله معالم و شرح لمعه در مدرسه صدر و براى عامه درس تفسیر قرآن کریم داشت.
مهاجرت به تهران
در شرح حال ایشان، دلیل مهاجرتش به تهران و ماندگاری در این شهر اتفاق و تصادف نگاشته شده است. رازی در گنجینه دانشمندان در این‌باره می‌نویسد: «برحسب تصادف به تهران آمده و جمعى از مؤمنان و نمازگزاران (مسجد الرحمن) واقع در شمال تهران از معظم‌له براى اقامه جماعت در آن مسجد تقاضا نموده و ایشان هم اجابت [کرده است] و تا این تاریخ به انجام وظیفه اشتغال دارد».
وفات
مرحوم میر سید احمد روضاتی در روز دوشنبه، 7 مرداد 1380ش (1422ق) از دنیا رفت. بعد از تشییع جنازه باشکوه از پیکر مطهر ایشان در تهران، او را به زادگاهش، شهر اصفهان انتقال داده و در قبرستان باغ رضوان دفن نمودند.
آثار
- المستدركات على روضات الجنات؛
- مناهج المعارف یا فرهنگ عقاید شیعه؛
- سلسلة المخطوطات؛
- ميزان الأنساب؛
- فوائد منطقى؛
- مقدمه مبسوطى بر کتاب سفينة البحار مرحوم محدث قمى؛
- مقدمه بر کتاب رسائل شیخ انصارى؛
- مقدمه بر کتاب حاشیه جواد بر قوانین؛
- نداى شیعه؛
- کتاب شیعه و ترقیات شگفتآور آنان؛
- السبيل المسلوك در لباس مشکوک؛
- مغانم النصول في شرح معالم الأصول؛
- رساله در عدالت؛
- سير علم الأصول في مختلف العصور؛
- موقظ الأعلام في تراجم الأسرة والأقوام؛
- المشايخ والأساتذة؛
- محاسن الإجازات في سلسلة الروايات؛
- سيرة صاحب الروضات وحياته العلمي؛
- علماء الأسرة؛
- مناظرات مذهبى؛
- صوفى‌بازى؛
- پاسخ پرسش‌ها؛
- فرهنگ منظوم یا شرح نصاب؛
- فلسفه نماز؛
- ماجراى «ریش و سبیل»؛
- گمراهان باب و بهاء؛
- الفوائد الثمينة؛
- قلائد العقيان؛
- ترجمه مسكن الفؤاد شهید ثانى؛
- الوجوه الكشرة في ترجمة ابن العشرة[۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: پایگاه اینترنتی فرهیختگان تمدن شیعی
منابع مقاله
پایگاه اینترنتی فرهیختگان تمدن شیعی، اول خرداد 1400