مقتل شوشتری
مقتل شوشتری, گردآورنده: ابراهیم سلطانی نسب(معاصر)، مؤلف: آیتالله علامه شیخ جعفر شوشتری(۱۲۳۸-۱۳۰۳ق) عالم بزرگ و خطیب توانا. این کتاب مجموعهای از روضهها و سخنرانیهای تأثیرگذار شیخ جعفر شوشتری است که بهصورت جامع به واقعه کربلا و مصائب امام حسین(ع) و یارانش میپردازد.
| مقتل شوشتری | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سلطانی نسب، ابراهیم (نويسنده) |
| عنوانهای دیگر | سوگنامه اهلبیت علیهمالسلام از لسان علامه شیح جعفر شوشتری(ره) ** فوائد المشاهد ** مجالس المواعظ |
| ناشر | آرام دل |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1388ش |
| چاپ | 10 |
| شابک | 964-6930-01-5 |
| موضوع | حسین بن علی(ع)، امام سوم، 4 - 61ق. - شوشتری، جعفر بن حسین، 1230 - 1303ق. - وعظ - واقعه کربلا، 61ق. - وعظ - متون قدیمی تا قرن 14 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /س8م7 41/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
انگیزه نگارش
علامه شوشتری انگیزه خود از نگارش این اثر را تلاشی برای آشناکردن بیشتر مردم با معارف قرآن و اسلام بیان میکند. ایشان پس از فراغت از تحصیل در حوزه نجف و بازگشت به شوشتر، بر آن شدند تا با ادامه منبر و سخنرانی، به این مهم بپردازند. ایشان همچنین ذکر میکنند که در عالم رؤیا خود را در سرزمین کربلا، هنگام ورود کاروان امام حسین(ع) دیدهاند و این رؤیا عزم ایشان را برای تألیف این کتاب، با یاری و عنایت امام حسین(ع)، تقویت کرده است[۱].
اهمیت کتاب
این اثر به دلایل متعددی از اهمیت بالایی برخوردار است:
- تأثیرگذاری عمیق و روحانی: کتاب بر پایه روضهها و سخنرانیهای علامه شوشتری است که به دلیل قدرت کلام و بیان نافذ ایشان، تأثیر روحی و عمیقی بر مخاطبان میگذاشته و بسیاری از روضهخوانان و اهل منبر از آن بهره میبردهاند.
- منبع جامع و مستند: این اثر بهعنوان مجموعهای از منابر و آثار یک عالم برجسته، مطالب مربوط به واقعه کربلا و فضائل اهلبیت(ع) را بهصورت طبقهبندی شده و سازمانیافته باتوجهبه الهامی که به وی شده بود، ارائه میدهد[۲].
ساختار
کتاب در یک جلد تنظیم شده و شامل بخشهای متعددی است که با یک مقدمه آغاز شده و در ادامه به موضوعات گوناگون مرتبط با امام حسین(ع) و واقعه کربلا، از جمله صفات، ولادت، نامگذاری، مقتل شهدا، فضایل، و مراسم عزاداری میپردازد.
سبک نگارش
سبک نگارش این کتاب ویژگیهای خاصی دارد که آن را متمایز میکند:
- روایی و داستانی: محتوای کتاب غالباً بهصورت داستانی و نقل وقایع و گفتگوها ارائه شده است که خواننده را به بطن ماجرا میبرد و آن را شبیه به یک مقتل روایی میسازد[۳].
- عاطفی و شورانگیز: باتوجهبه خاستگاه کتاب که از روضهها و سخنرانیهای عاشورایی است، زبان کتاب سرشار از احساس و عاطفه است و هدف آن برانگیختن تأثر و همدردی خواننده با مصائب اهلبیت(ع) است[۴].
- توصیفی و جزئی نگار: وقایع و شخصیتها با جزئیات توصیف میشوند که به تصویرسازی ذهنی و درک عمیقتر خواننده از فضا و رخدادها کمک میکند[۵].
- استنادی و حدیث محور: اگرچه لحن عاطفی دارد، اما مطالب ریشه در روایات و احادیث دارند و به فضایل و ویژگیهای ائمه اطهار(ع) با استناد به منابع دینی پرداخته میشود[۶].
گزارش محتوا
مقدمه کتاب با بیان شخصیت نویسنده، آیتالله علامه شیخ جعفر شوشتری، آغاز میشود. در این بخش، او از تحصیلات خود در حوزه نجف اشرف و بازگشت به شوشتر سخن میگوید. مقدمه همچنین بیان میکند که این کتاب، جمعآوری منابر و آثار علامه شوشتری است تا برای ذاکرین اهلبیت(ع) قابلاستفاده باشد[۷].
صفات اختصاصی امام حسین(ع) این بخش به بیان ویژگیهای منحصربهفرد و فضایل والای امام حسین(ع) میپردازد. ویژگیهایی چون "نور"(نور الهی)، "طینت"(خاک خاص خلقت)، و "آداب"(فضایل اخلاقی) ایشان را ممتاز میسازد. از جمله نکات برجسته، فضیلت زیارت و تربت امام حسین(ع) است که حتی سجده بر تربت ایشان را دارای پاداش عظیم میداند و شفا و نورانیت را از خواص آن برمیشمرد. همچنین، این بخش به صبر و بردباری بینظیر امام حسین(ع) و ویژگیهای اخلاقی و رفتاری ایشان در مواجهه با مصائب اشاره دارد[۸].
ولادت و نامگذاری امام حسین در این قسمت، جزئیات مربوط به ولادت و نامگذاری امام حسین(ع) تشریح شده است. روایت میشود که جبرئیل امین از سوی خداوند بر پیامبر(ص) نازل شد تا ولادت حسین را تبریک گوید و نام او را "حسین" بگذارد. این بخش شامل گفتگوهای پیامبر(ص) با جبرئیل است که در آن از شهادت آینده امام حسین(ع) و مصائب او خبر داده میشود، و این خبر باعث اندوه پیامبر(ص) میگردد. همچنین، گریه فرشتگان و حضور آنان در زمان ولادت امام حسین(ع) برای تسلیت و کمک به ایشان، نشاندهنده عظمت این واقعه است. بخش دیگری به این نکته میپردازد که امام حسین(ع) از انگشت پیامبر(ص) شیر میخورده و از زبان حضرت زهرا(س) تغذیه مینموده که نشاندهنده ارتباط معنوی و برکت الهی ایشان است[۹].
در قسمت خصایص حسینیه، ویژگیهای معنوی و جسمانی خاص امام حسین(ع) و سایر ویژگیهای مرتبط با ایشان اختصاص دارد. نویسنده به جنبههای مختلف فضائل و مقام والای امام حسین(ع) میپردازد. از جمله این ویژگیها میتوان به توصیف دقیق پوشش و ظاهر مبارک ایشان اشاره کرد که هر جزء آن دارای معنای خاصی است. همچنین، شجاعت بینظیر امام(ع) در میدان نبرد و پایداری ایشان در برابر ظلم موردتأکید قرار میگیرد. این بخش به مقام و منزلت بیبدیل امام حسین(ع) نزد خداوند و اهلبیت(ع) میپردازد و او را نمونه اعلای فداکاری و ایثار معرفی میکند[۱۰].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.