مسند سهل بن زياد الآدمي
| مسند سهل بن زياد الآدمي، من أصحاب الإمام الجواد و الهادي و العسکري علیهم‌السلام | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | مروجی طبسی، محمدجعفر (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | دراسة تفصیلیة حول جمیع روایات سهل |
| ناشر | مرکز فقهی ائمه اطهار(ع) |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1393ش - 1395ش - 1436ق - 1438ق |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-600-5694-91-8 |
| موضوع | احادیث شیعه - قرن 13ق. |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 5 |
| کد کنگره | /د4م8 159/8 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
مسند سهل بن زياد الآدمي، نوشته محمدجعفر طبسی (متولد 1335ش) است که در پنج جلد، روایات نقل‌شده توسط سهل را به‌ترتیب ابواب فقهی و اصول عقاید شیعی گردآوری کرده است.
ابوسعید سهل بن زیاد آدمی (زنده در ۲۵۵ق)، از محدثان شیعه در قرن سوم قمری است. او از امام جواد(ع)، امام هادی(ع) و امام حسن عسکری(ع) روایت نقل کرده است. محقق (طبسی) در مقدمه کتاب، دیدگاه‌های گوناگون را درباره احادیث سهل و باورهایی که او را به غلوّ متهم می‌کند، بررسی کرده است؛ او به اخراج سهل به دست احمد بن محمد بن عیسی اشعری اشاره نموده و آرای عالمان شیعی را در تضعیف، توثیق و توقف سهل دسته‌بندی می‌کند؛ کسانی چون ابن غضائری و شیخ طوسی او را تضعیف کرده و کسانی چون شیخ مفید، شیخ طوسی، بحرالعلوم، حائری و حُرّ عامِلی او را توثیق نموده و کسانی مانند نجاشی، تفرشی، ابن طاووس از رأی درباره او بازایستاده‌اند[۱]. محمدجواد لنکرانی نیز، که بر کتاب تقریظ نوشته، او را راوی موثقی بر‌شمرده است[۲]. نگاه نویسنده نیز همین است و سهل را از کسانی می‌داند که بار علم و حدیث را به دوش کشیده‌اند[۳].
طبسی در جلد اول، دوم و سوم، حدیث‌های سهل را در مباحث فقهی، از باب طهارت تا حدود و دیات، به‌‌ترتیبی که در «وسائل الشیعه» آمده، گرد آورده است. جلد چهارم در باب توحید، نبوت، عدل و معاد و جلد پنجم درباره «امامت» است که افزون بر آن، احادیث سهل را در باب تاریخ امامان(ع) به‌همراه برخی از حدیث‌هایی که در جلد دوم نیامده، در این جلد فراهم آورده است.
روش طبسی این‌گونه است که روایات سهل را با سند کامل آورده و با شرحی از کتاب‌های «مرآة العقول» و «بحار الأنوار» (علامه مجلسی)، «الوافي» (فیض کاشانی) و «شرح اصول کافی» (مازندرانی) همراه نموده است. البته، او از آوردن روایت تکراری (مگر گاهی به‌تناسب باب) خودداری کرده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
- تقریظ کتاب.
- مقدمه محقق.