محمدینسب، باقر
سید محمدباقر محمدینسب (۱۳۰۴-۱۳۹۱ش)، از روحانیان و عالمان مبارز قزوین، از شاگردان درس خارج اصول امام خمینی و آیتالله بروجردی بود. وی پس از تحصیل در حوزههای علمیه قزوین و قم، به زادگاه خود بازگشت و به فعالیتهای تبلیغی، اجتماعی و مبارزاتی علیه حکومت پهلوی پرداخت. از او تألیفات متعددی در زمینههای تفسیر، اخلاق و معارف اهلبیت(ع) به جای مانده است.
| سید محمدباقر محمدینسب | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | سید محمدباقر محمدینسب |
| نام پدر | سید محمد |
| ولادت | ۱۳۰۴ش |
| محل تولد | قزوین، ایران |
| محل زندگی | قزوین |
| رحلت | ۷ خرداد ۱۳۹۱ش |
| مدفن | صحن شرقی امامزاده حسین(ع)، قزوین |
| همسر | نوه شیخ مهدی آشوری |
| دین | اسلام |
| مذهب | شیعه |
| پیشه | روحانی |
| اطلاعات علمی | |
| علایق پژوهشی | تفسیر، اخلاق و معارف ائمه معصومین(ع) |
| اساتید | |
| برخی آثار | |
ولادت
سید محمدباقر محمدینسب معروف به محمدی، در سال ۱۳۰۴ش در شهر قزوین و در خانه پدری واقع در خیابان پیغمبریه (که بعدها به حسینیه او تبدیل شد) در یک خانواده مذهبی و روحانی دیده به جهان گشود. پدرش حجتالاسلام سید محمد بود. وی از همان کودکی علاقه زیادی به مجالس روضه و وعظ نشان میداد.[۱]
تحصیلات
تحصیلات ابتدایی را در دبستانهای ادب و ۱۵ بهمن قزوین به پایان رساند. خواندن قرآن و خط را در مکتبخانه نزد شیخ مهدی کیایی آموخت. با تشویق علامه رفیعی قزوینی، تحصیلات حوزوی را آغاز کرد و دروس مقدماتی را در قزوین نزد استادانی چون سید ابوالقاسم جوادی (ادبیات و مقدمات)، شیخ محمدحسین اویسی (نحو و ادبیات عربی)، شیخ احمد تألهی و سید محمد تنکابنی (فقه و اصول) و سید ابوالحسن رفیعی قزوینی (شرح لمعه) فراگرفت. سپس برای تکمیل تحصیلات به قم هجرت کرد و دروس سطح را نزد آیات عظام مرتضی حائری یزدی، محمد صدوقی یزدی، سید محمدباقر سلطانی طباطبایی و علیاکبر مشکینی آموخت. وی در درس خارج اصول امام خمینی در مسجد سلماسی و درس خارج فقه آیتالله بروجردی در مسجد اعظم قم حضور یافت.[۲][۳]
فعالیتها
پس از بازگشت به قزوین در سال ۱۳۳۶ش، به تبلیغ دین، تدریس و ارشاد مردم پرداخت. از واعظان فعال و مبارز علیه حکومت پهلوی بود که در مساجد مهم قزوین مانند مسجدالنبی، مسجد جامع و حسینیه آقاسید جمال به سخنرانی میپرداخت. در جریان نهضت امام خمینی، به دلیل فعالیتهای سیاسی و سخنرانیهای انتقادی چندین بار دستگیر و زندانی شد. وی همچنین به عنوان روحانی کاروانهای زیارتی خدمت کرد و در دو دهه آخر عمرش در قزوین و تبریز به وعظ و سخنرانی ادامه داد. برگزاری مجالس روضهخوانی و مذهبی در حسینیه شخصی خود از دیگر فعالیتهای او بود.[۴]
وفات
سید محمدباقر محمدینسب سرانجام در هفتم خرداد ماه ۱۳۹۱ش (پنجم رجب ۱۴۳۳ق) در قزوین درگذشت و پیکر او پس از تشییعی باشکوه، در صحن شرقی امامزاده حسین(ع) این شهر به خاک سپرده شد.[۵]
آثار
از جمله تألیفات او میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- میزان انسانیت از دیدگاه قرآن و عترت
- خصائص الائمه
- کتاب آیات
- مجموعه مجموعهها
- آیات الولایه
- آیات البرائه
- شرح مناجات شعبانیه امیرالمؤمنین(ع)
- گلزار سعادت (مجموعه حکایات اخلاقی)
- ترجمه کتاب نور ولایت قبله العارفین (ترجمه کتاب حجت اصول کافی)
- شرح زیارت جامعه کبیره
- شرح زیارت امین الله
پانويس
- ↑ ر.ک: نصیری، سجاد، نگاهی به زندگی علمای قزوینی؛ فقیهی که مجالس روضه خوانی سید الشهداء در قزوین را رونق بخشید،خبرگزای رسمی حوزه، جمعه ۱ آبان ۱۳۹۴
- ↑ ر.ک: هجرت بابرکت روحانی قزوینی،سهشنبه ۵ آبان ۱۳۹۴، خبرگزاری رسمی حوزه
- ↑ ر.ک:سیدمحمدباقر محمدی، ویکی امام خمینی
- ↑ ر.ک: نصیری، سجاد، نگاهی به زندگی علمای قزوینی؛ فقیهی که مجالس روضه خوانی سید الشهداء در قزوین را رونق بخشید،خبرگزای رسمی حوزه، جمعه ۱ آبان ۱۳۹۴
- ↑ ر.ک: هجرت بابرکت روحانی قزوینی،سهشنبه ۵ آبان ۱۳۹۴، خبرگزاری رسمی حوزه