صله رحم و روابط اجتماعی
صله رحم و روابط اجتماعی | |
---|---|
پدیدآوران | ضمیری، محمدرضا (نويسنده)
طوسی، محسن (نويسنده) پور شريف، حسين (ويراستار) |
ناشر | مؤسسه علمی فرهنگی دار الحديث. سازمان چاپ و نشر |
مکان نشر | ایران - قم |
سال نشر | 13سده |
چاپ | 1 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
صله رحم و روابط اجتماعی تألیف محمدرضا ضمیری (متولد 1346ش) و محسن طوسی (متولد 1358ش)، به موضوع ارتباط میان خویشاوندان بهعنوان یکی از مهمترین ابعاد همبستگی اجتماعی و آسیبشناسی و اهمیت و فضیلت آن از دیدگاه اسلام پرداخته است.
صله رحم که اسلام بر مستحب بودن آن تأکید دارد، به معنای ارتباط میان خویشاوندانی است که میان آنها رابطه محرمیت برقرار است؛ البته هستند فقیهانی که این ارتباط و همبستگی را واجب دانستهاند. ارتباط صمیمانه میان خویشاوندان کارکردها و آثار فراوان اجتماعی دارد که میتوان به طولانیشدن عمر، افزایش رزقوروزی، جلب محبت، همبستگی اجتماعی، نابودی گناهان، حفظ سلامت روانی و آسانی روز حساب اشاره کرد.[۱]
کتاب در چهار فصل تنظیم شده است. مباحث با تعریف و تبیین موضوع و ذکر ضرورت و اهمیت آن آغاز شده است. فصل اول ابتدا به ذکر مفاهیم و اهمیت صلهرحم پرداخته است. از دیدگاه قرآن، صلهرحم، آنقدر اهمیت دارد که خداوند متعال آن را در ردیف پرستش خود قرار داده و این، نشانه عظمت این امر است: «... بهجز خدای را نپرستید و به پدر و مادر و خویشان و یتیمان و مستمندان نیکی کنید... (بقره: 83)».[۲]
در سه فصل دیگر به ترتیب عوامل همبستگی صلهرحم و قلمرو آن؛ پیامدها و آفات صلهرحم ارائه شده است. پیامدهای صلهرحم در دو بخش دنیوی و اخروی مطرح شده است. جلوگیری از مرگهای ناگوار، آسانی حساب و ورود به بهشت و قرارگرفتن در درجات بالا از جمله پیامدهای اخروی صلهرحم است. در این زمینه امام صادق(ع) میفرماید: «صلهرحم، حساب روز قیامت را آسان میکند و عمر را طولانی مینماید و از مرگ ناگوار نجات میدهد...».[۳]
نویسنده، در جمعبندی انتهای کتاب بر تثبیت صلهرحم بهعنوان یک ارزش اجتماعی حیاتبخش در جامعه امروز تأکید دارد: «... با تمهید برخی زمینهها و زیرساختهای روانی و فرهنگی و اجتماعی مناسب و تبیین آثار و کارکردهای مفید این پدیده در زندگی دنیوی و اخروی میتوان سطوحی از آن را همواره بهعنوان یک ارزش اجتماعی حیاتبخش در جامعه، تحت هر شرایط تمدنی تثبیت نمود».[۴]
فهرست محتوا در آغاز و کتابنامه در پایان کتاب درج شده است.
پانویس
منابع مقاله
پیشگفتار و متن کتاب.