شرح کتاب السير الكبير للإمام محمد بن الحسن الشیباني

    از ویکی‌نور
    شرح کتاب السير الكبير للإمام محمد بن الحسن الشیباني
    شرح کتاب السير الكبير للإمام محمد بن الحسن الشیباني
    پدیدآورانشمس الائمه سرخسی، محمد بن احمد (نويسنده)

    شیبانی، محمد بن حسن (نويسنده) عنانی، کمال عبدالعظیم (مقدمه‌نويس)

    اسماعیل، محمد حسن محمد حسن (محقق)
    عنوان‌های دیگرالسیر الکبیر. شرح
    ناشر[بی نا] ** دار الکتب العلمية
    مکان نشر[بی جا] - [بی جا] ** لبنان - بیروت
    سال نشر13سده - 1417ق - 1997م
    چاپ0
    زبانعربی
    تعداد جلد5
    کد کنگره
    /ش9 س9025 196 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    شرح كتاب السير الكبير، شرحی بر کتاب فقیه برجسته اهل سنت محمد بن حسن شیبانی (متوفی 189ق) است که توسط محمد بن احمد سرخسی (متوفی 490ق) املا شده است.

    سرخسی در مقدمه کتاب می‌نویسد: «بدان که «السير الكبير»، آخرین کتابی است که محمد [بن حسن شیبانی] در فقه نوشته است و بنابراین ابوحفص [عمر بن محمد نسفی (متوفی 462ق)] این کتاب را از او روایت نکرده است؛ چراکه آن را بعد از مراجعت از عراق نوشته است و همچنین در این کتاب نامی از [استادش] ابویوسف قاضی (متوفی 182ق) نبرده است؛ چراکه این کتاب را بعد از اینکه نفرت و شکاف بین آن دو بیشتر شد، نوشت و هرگاه نیاز به روایت حدیثی از او بوده، گفته است: «أخبرني الثقة» و منظورش از «الثقة» ابویوسف است. علت اصلی آن نفرت – آن‌گونه که معلّی نقل کرده - حسد بوده است[۱].

    در علت نگارش «السير الكبير» چنین می‌خوانیم که «السير الصغير» به دست عبدالرحمن بن عمرو اوزاعی عالم شامی رسید. پرسید این کتاب از کیست؟ پاسخ شنید: محمد [بن حسن شیبانی] عراقی. گفت: چگونه یک عالم عراقی در موضوع سیره کتاب نوشته، درحالی‌که عالمان عراق نسبت به سیره دانشی ندارند و مغازی رسول‌الله(ص) و اصحاب آن حضرت از جانب شام و حجاز بوده است، نه عراق... این گفته اوزاعی به گوش شیبانی رسید و او را خشمگین کرد و وقتش را آزاد کرد تا این کتاب را نوشت. سپس دستور داد که شصت نسخه از این کتاب تهیه کنند و با عجله نزد خلیفه ببرند. خلیفه با ملاحظه کتاب به شگفت آمد و شیبانی را از مفاخر روزگارش شمرد و فرزندانش را برای استماع این کتاب به جلسه درس شیبانی فرستاد[۲].

    کتاب ذیل عنوان «فضيلة الرباط» با حدیثی از سلمان فارسی آغاز شده است. شارح مرابطه در حدیث را عبارت از ایستادن در مرز دشمن برای سربلند داشتن دین و دفع شر مشرکین از مسلمین دانسته است. سلمان می‌گوید: کسی که یک روز در راه خدا مرزبانی کند مانند کسی است که یک ماه روزها را روزه و شب‌ها را به نماز بگذراند[۳].

    شیوه شرح بدین ترتیب است که متن کتاب السير الكبير در صدر صفحه و شرح در ذیل صفحه ارائه شده است.

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه شارح، ج1، ص3
    2. ر.ک:همان، ص4
    3. ر.ک: متن کتاب، همان، ص6

    منابع مقاله

    مقدمه شارح و متن کتاب.


    وابسته‌ها