شرح الأسماء الحسنی
شرح الأسماء الحسنى، نوشتۀ علامه سيد حسين همدانى درودآبادى، اثرى است كه مؤلف آن را به عنوان مقدمۀ تفسيرى كه بر قرآن كريم نگاشته، تصنيف كرده است.
| شرح الأسماء الحسنی | |
|---|---|
| پدیدآوران | درودآبادی همدانی، سید حسین (نویسنده) بیدارفر، محسن (مراجعه و تحقیق) |
| ناشر | بيدار |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1384 ش یا 1426 ق |
| چاپ | 2 |
| شابک | 964-7155-00-x |
| موضوع | خدا - صفات
خدا - نامها خدا (اسلام) - جنبههای قرآنی |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 219/9 /د4ش4 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
گزارش محتوا
وى در مقدمه اين اثر، به بيان امور هشتگانهاى كه در شرح اسماء حسنى بدانها نياز است مىپردازد. اين امور عبارتند از:
- مقصود از اسم و اين كه تمام موجودات اسماء حق تعالى هستند و نيز رفع تعارض موجود در احاديث، دربارۀ شمار اسماء الهى است.
- انتشاء اسماء و کیفیت نامگذارى بدانها و نيز ذكر مراتب صفات خداوند.
- علم خداوند و کیفیت تعلّق آن به جزئيات و امور حادثه.
- اسماء جلالية و جمالية.
- اسماء حسنى و غير حسنى و نورى و ظلمانى.
- عينيت صفات با ذات و ناصحيح شمردن تقسيم صفات به صفات ذات و صفات فعل.
- بيان اين امر كه اسم «اللّه»، اسم ذات خداوند بما هو هو نيست، بلكه به اعتبار اطلاق مقسمى، خداوند، بدين نام خوانده مىشود.
- تحقيق دربارۀ اسم اعظم پروردگار.
پس از بيان امور هشتگانۀ فوق، مؤلف به شرح اسماء حسنى پرداخته و به مطالب مهمّى ضمن شرح اسماء اشاره مىكند كه عبارتند از: بيان حقيقت بداء و نيز بيان عوالم مختلف نزول أمر، معناى توبۀ بنده و توبۀ پروردگار، معناى ثواب و عقاب، اسم دليل و دالّ و تفاوت اين دو، اسم شفيع و شافع و معناى شفاعت، اسم عليم و حقيقت علم در مورد خداوند و توضيح آنچه در روايات در رابطه با جهات علوم ائمه عليهمالسلام وارد شده است، اسم متكلّم و بيان اقسام كلام(عقلى، نفسى، خيالى، وهمى و كتبى)، اسم و معناى اطلاق آن بر خداوند و...
در خاتمه كتاب هم مؤلف، به بيان معناى آياتى مىپردازد كه در آنها تسبيح و تبتّل و استعانت و دعا براى اسم قرار داده شده، نه براى مسمّى؛ مانند آيات:سبّح اسم ربك الاعلى، و اذكر اسم ربّك.
نسخه شناسى
اين كتاب نخستين بار در سال 1376ق(1335ش)، در تهران توسط كتابخانه و چاپخانه مصطفوى، با عنايت فرزند مؤلف به چاپ رسيد. نسخه حاضر در برنامه با تحقيق و حواشى آقاى محسن بيدارفر و با مقدمۀ ايشان در قطع وزيرى با جلد گالينگور در 272 صفحه براى بار دوم در سال 1384ش1426/ق توسط «انتشارات بيدار» قم، منتشر شده است.
منابع مقاله
مقدمه محقق و متن كتاب.