سیره‌ی نبوی (مشعلی بر راه بیداری اسلامی)

    از ویکی‌نور
    سیره‌ی نبوی (مشعلی بر راه بیداری اسلامی)
    سیره‌ی نبوی (مشعلی بر راه بیداری اسلامی)
    پدیدآورانغضبان، منیرمحمد (نویسنده) قادری، عمر (نویسنده)
    ناشرنشر احسان
    مکان نشرتهران
    سال نشر۱۳۹۷ش
    چاپیکم
    شابک5-360-349-600-978
    کد کنگره

    سیره‌ی نبوی (مشعلی بر راه بیداری اسلامی) تألیف منیرمحمد غضبان، ترجمه عمر قادری؛ سیره‌ی نبوی منبعی سرشار و غنی و کارگاه عظیمی است که باید با تشخیص شاهرگ و تزریق منظم به شبکه‌های ضروری زندگی به خوبی مورد بهره برداری قرار گیرد. این منبع ارزشمند الگوهای مراحل و وسایل راه دعوت اسلامی را مشخص و نقاط مهم را به عنوان علایم دست نشان می‌نماید و چراغی بر فراز بیداری اسلامی بر می‌افروزد. اسوه و الگو بودن پیامبر(ص) مقتضی تحقیق و پژوهش در سیره‌ی عملی اوست و بی توجهی به آن ما را از رسیدن به اهداف مورد نظر با مشکل مواجه می‌سازد. فراز و نشیب‌های حرکات اسلامی و تجاربی که در طول تاریخ اندوخته‌اند این ادعا را ثابت می‌کند.

    ساختار

    در ابتدا گزیده‌ای قبل از ولادت تا بعثت آمده و سپس به این بحث پرداخته که خط مشی حرکتی یعنی چه؟ آنگاه مطالب اصلی کتاب در سه جزء مورد بررسی قرار گرفته است.

    جزء (1)

    1. مرحله‌ی اول: دعوت و تشکیلات سری
    2. مرحله‌ی دوم: دعوت آشکار و تشکیلات سری
    3. مرحله‌ی سوم: تأسیس بنیادهای حکومت اسلامی

    جزء (2)

    1. اعلان دولت اسلامی
    2. اعلان قانون دولت
    3. بنیاد یک پایگاه محکم


    جزء (3)

    1. مبارزه طلبی معنوی در برابر مشرکین
    2. داستان افک
    3. ازدواج و تأثیر آن در راه دعوت

    گزارش کتاب

    بیش از هزار و چهارصد سال پیش که نظام شوم جاهلی بر فضای جامعه‌ی انسانی سایه افکنده بود، سرزمین حجاز نیز در لجنزار و گرداب جاهلیت و بحران‌های فکری، اخلاقی، سیاسی و اقتصادی غرق شده بود. وضعیت ممالک دیگر چندان بهتر از عربستان نبود و چه بسا زندگی اعراب بادیه نشین نسبتا از وضعیت بهتری برخوردار بود. در این شرایط بحرانی، پیامبری از جانب خداوند مبعوث شد که تنها سلاح او خدایی بودن برنامه، صلاحیت، امانتداری و شایستگی بود. وی تک و تنها به فرمان و تکیه بر خدا به اصلاح جامعه‌ی انسانی همت گماشت. خداوند به او فرمان داد که وقت خواب و استراحتش به سرآمده و وقت انذار و اصلاحش فرارسیده است. او به تنهایی شعار «لااله الا الله» را سرداد و در پای آن ایستاد. اندک اندک تعدادی به رسالت او گرویدند. اما شکنجه و آزار مسلمانان از سوی مشرکان، موجب شد تا حضرت برای حفظ جان و ایمان مسلمین، آنان را به حبشه بفرستد. پیامبر سرانجام نتیجه گرفت که دعوت در مکه رشد نخواهد کرد، از این رو با مشکلات فراوانی پس از تشکیل پایگاه محکمی در خارج مکه به مدینه هجرت کرد. او در مدینه حکومت اسلامی تشکیل داد. تا اینکه بعدها مکه به دست مسلمین فتح شد. پس از سال‌ها انجام وظیفه‌ی خطیر رسالت، سرانجام حضرت رحلت فرمود اما اسلام همچنان ماند تا هدایت خدایی کرانه‌های وسیعی از جهان را درنوردد.

    پس از پیامبر دشمنان اسلام به ایجاد توطئه‌ها پرداختند و با بدعت‌های سیاسی خود، قرآن و سنت را هدف قرار دادند. تبلیغان علی یاران پیامبر و محنت خلق قرآن آغاز شد. اما به یاری خدا و رشادت‌های ائمه‌ی اطهار کف ها زدوده شد و اسلام همچنان پایدار ماند. زیرا اسلام دین فطرت، زندگی و حرکت و جزء ناموس هستی است. به اندیشه‌ی فیلسوفان و جامعه شناسان، آنچه طبیعی است می‌روید و آنچه غیر طبیعی است سرانجام زدوده می‌شود.

    خلافت اسلامی گاهی دور و گاهی نزدیک از روح شریعت تا زمان عثمانیان و قرن نوزده پیش رفت و همچنان به عنوان رمز اتحاد مسلمانان ماندگار بود. دشمنان اسلام و به ویژه صهیونیست‌ها که در گوشه و کنار جهان مشغول چپاول بودند به آشوب‌گری علیه‌اسلام پرداختند و سرزمین فلسطین را با غارت از آن خود کردند. آن‌ها هماره سعی کردند تا تمامی ممالک اسلامی را زیر سایه‌ی شوم استعمارگری خود قرار دهند. تا اینکه صدای پای حرکت اسلامی اندک اندک به گوش رسید. کاروان حرکت اسلامی معاصر تنها قدرتی است که ثابت می‌کند اسلام دین خداست و فکر و اندیشه‌ی اسلامی نخواهد مرد از این رو مستبدان و انحصار طلبان از آن بیمناک و نگرانند و حتی در مقابل آن اصول دموکراسی خود را زیر پا می‌گذارند. و از دموکراسی خود مرتد می‌شوند و گاه تحجرشان به جایی می‌رسد که توان تحمل حجاب زنان مسلمان را ندارند و نماز و خشوع را نماد خشونت می‌پندارند. پس در سیره‌ی نبوی باید تأمل کرد که مشعلی منور بر راه بیداری اسلامی و رهبران و رهروان آن است. پیامبری که نطق او در میان انبوه استقبال کنندگان مدینه به هنگام هجرتش، عبدالله بن سلام عالم یهودی را بر آن داشت که بگوید: «قسم به خدا در این چهره که مردم را به سلام و اطعام و نماز و تربیت فرا می‌خواند، دروغ نیست».[۱]

    پانويس


    منابع مقاله

    کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

    وابسته‌ها