سيف الجبار المسلول علی أعداء الأبرار

سیف الجبار المسلول علی أعداء الأبرار، اثر شاه فضل رسول قادری؛ تألیف قرن سیزدهم، به زبان عربی و فارسی به صورت ترکیبی با انگیزه ردّ افکار و عقائد انحرافی وهابیت به رشته تحریر در آمده است.

سیف الجبار المسلول علی أعداء الأبرار
سيف الجبار المسلول علی أعداء الأبرار
پدیدآورانقادری، رسول (نویسنده)
ناشر[بی نا]
مکان نشر[بی جا] -
چاپ1
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
BP ۲۰۷/۶،/ق۲س۹
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

گزارش محتوا

با توجه به این که نویسنده کتاب به دو زبان عربی و فارسی آشنایی داشته است، در این کتاب برخی از مطالب را با زبان عربی و برخی دیگر را به زبان فارسی بیان نموده است.

نویسنده در آغاز اثر خویش با اشاره‌به بیانیه‌ای که از سوی وهابیت منطقه نجد در سال 1231ق. در کنار بیت‌الله الحرام صادر شد و از نیت پلید و خبیث و عزم فاسد آنان خبر داد که منجر به قتل و غارت اسارت جمعی از مسلمانان و تخریب مسجد عبدالله بن عباس شد، مستقیماً به بیان عقاید محمد بن عبدالوهاب پراخته و برخی از آنها را مورد بررسی و پاسخ داده است.

مواردی از اعتقادات وهابیت که نویسنده با طرح آن به پاسخ پیرامون آنها پرداخته است، به شرح زیر است:

موضوع شرک؛ معنای ایمان؛ موضوع شفاعت؛ بحث علم غیب؛ سفر برای زیارت قبر پیامبر اکرم(ص) و مشاهد و مقابر دیگر و مساجد و آثار و قبور و طواف و تعظیم و بزرگداشت حرم نبوی و برخی از موارد دیگر که به صورت متفرقه بیان داشته و برای اثبات ادعای خود در هر یک از مباحث از روایات معتبر صحاح و غیر صحاح و اقوال بسیاری از علمای بزرگ اهل سنت استفاده و به آنها استدلال نموده و به این شکل کتاب خود را به پایان رسانده است.

کتاب نیز بدون هر گونه فهرستی از محتویات کتاب، و یا مقدمه، پیشگفتار و توضیحی ابتدایی و یا شرح حالی از مؤلف و غیره، متن کتاب آغاز گردیده و بدون هر گونه عنوان اصلی و فرعی و یا فصل و بخش بندی در متن کتاب به پایان رسیده است.

نسخه‌شناسی

نسخه حاضر به شکل چاپ افست و به صورت وقف خالصانه (بدون درخواست حفظ حقوق قانونی برای ناشر) و بدون هر گونه مشخصات و شناسنامه‌ای که بتواند گویای مشخصات چاپ باشد به همراه سه عنوان کتاب دیگر در یک مجلد در قطع وزیری بدون هر گونه تصحیح و پاورقی به چاپ رسیده که هر چهار عنوان کتاب در صدد بیان کیفیت ظهور وهابیت در کشور عربستان سعودی و گمراهی‌های آشکار آنان است.

این کتاب برای اولین بار در سال 1260ق مطابق با 1849م در هند به چاپ رسیده که قبل از آن در سال 1221ق مطابق با 1806م از سوی برخی از علمای مکه مکرمّه آماده شده، بوده است.

وابسته‌ها