تفسیر موضوعی در مثنوی معنوی
| تفسیر موضوعی در مثنوی معنوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | فاضلی، قادر (نويسنده) |
| عنوان‌های دیگر | مثنوی. شرح |
| ناشر | اطلاعات |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1386ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-423-664-8 |
| موضوع | شعر فارسی - قرن 7ق. - تاریخ و نقد - مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - نقد و تفسیر - مولوی، جلال‌الدین محمد بن محمد، 604 - 672ق. مثنوی - کشف الابیات |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ف2ت7 5301 PIR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
برای دیگر کاربردها، مثنوی مولوی (ابهام‌زدایی) را ببینید.
تفسیر موضوعی مثنوی معنوی شرح و تفسیری است موضوعی بر «مثنوی معنوی» جلال‌الدین محمد بلخى (604- 672ق)، معروف به مولانا، که با قلمی ساده و روان، توسط قادر فاضلی به نگارش درآمده است.
روش نویسنده در این شرح، تفسير مثنوى به مثنوى است. در اين روش سعى شده است تا موضوعات مورد بحث با توجه به نظرات مولوى در سراسر مثنوى، شرح و تفسير شود. بدين‌جهت از بيان نظرات دانشمندان و عرفاى ديگر و حتى از ذکر نظرات خود مولوى در آثار ديگرش، پرهيز شده است[۱].
اتخاذ اين شيوه توسط نویسنده، به چند دليل است:
- چون غرض، آگاهى بيشتر از افکار مولوى در مثنوى است، بدين‌جهت خواننده‌اى که مى‌خواهد مثنوى‌شناس باشد، بايد در محيط مثنوى باقى مانده و نبايد با ذکر افکار ديگران او را از محيط مثنوى خارج ساخت.
- تفسير تطبيقى که در آن افکار مولوى با نظرات ساير دانشمندان و عارفان مقايسه و تطبيق مى‌گردد، علاوه بر اينکه زمان بسيار زيادى مى‌طلبد، احاطه کامل و جامع و عميقى لازم دارد تا مفسر بتواند از عهده اين کار برآيد که با توجه به وجود چنین تفسیری از علامه جعفری، از اعمال این روش، خودداری شده است.
- بهترين مفسر مثنوى خود مولوى است. وى موضوعات اساسى را در جاهاى مختلف کتابش به گونه‌هاى متفاوت بيان کرده است. لازمه دسترسى به نکات تفسيرى مولانا احاطه به مثنوى و طبقه‌بندى موضوعات مطروحه در آن است. ازاین‌رو، نویسنده اثر حاضر، قبل از اقدام به تفسير مثنوى، آن را موضوع‌بندى کرده و قريب به 1400 موضوع را استخراج نموده و اشعار مربوط به هر موضوعى را تحت عنوان آن ذکر نموده است. بدين‌جهت هنگام تفسير هر يک از موضوعات، تمام ابيات مربوط به آن را پيش‌رو داشته و با توجه به همه آنها به شرح و تفسير پرداخته است؛ مثلاً در موضوع جبر و اختیار، هر شعر مربوط به آن را ذیل موضوع جبر و اختیار آورده است و با توجه به همه آنها و با در کنار هم قرار دادن حالات و موقعیت‌های مختلف در بیان هر موضوع در ضمن قصه‌های مثنوی، به شرح افکار وی پرداخته است[۲].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.