تاريخ فرهنگ و تمدن اسلام «ويژه علوم پزشکی»

    از ویکی‌نور
    تاريخ فرهنگ و تمدن اسلام «ويژه علوم پزشکی»
    تاريخ فرهنگ و تمدن اسلام «ويژه علوم پزشکی»
    پدیدآوراندمیرچی، شهاب‌الدین (نويسنده)
    ناشرنهاد نمايندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌‏ها. دفتر نشر معارف
    مکان نشرایران - قم
    سال نشر1389ش
    چاپ1
    شابک978-964-531-238-9
    موضوعپزشکی اسلامی - تاریخ - فرهنگ اسلامی - تاریخ
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‎‏/‎‏د‎‏8‎‏ت‎‏2 143 R
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    تاریخ فرهنگ و تمدن اسلام: ویژه علوم پزشکی، نوشته شهاب‌الدین دمیرچی (معاصر)، در موضوع تاریخ (تاریخ اسلام - تاریخ فرهنگ و تمدن) به نگارش درآمده است.

    این اثر به‌عنوان کتاب درسی ویژه دانشجویان علوم پزشکی تدوین شده است. نویسنده در این کتاب به بررسی وضعیت فرهنگی و تمدنی دوره‌ای از تاریخ اسلام در حوزه پزشکی با تأکید بر نقش ایرانیان مسلمان پرداخته است[۱].

    ساختار این کتاب در هفت بخش تنظیم شده است. نویسنده در بخش اول به تعریف فرهنگ و تمدن، ویژگی‌ها و مراحل گسترش تمدن اسلامی و برخی از مظاهر تمدنی آن، علوم و فنون و انتقال علوم به اروپا پرداخته است. در بخش دوم کتاب از سیره پیامبر(ص) در خصوص پیشگیری از بیماری‌ها با استفاده از گیاهان دارویی و تغذیه سالم و همچنین رعایت بهداشت عموی با تکیه بر آیات و روایات سخن به میان آمده است. بخش سوم کتاب به پزشکی در تمدن اسلامی اختصاص یافته است. در این بخش به مسائلی مانند اخلاق و دانش پزشکی، شیمی‌پزشکی، جراحی و مسائل پیرامون آن و شرح و توصیف امراض پرداخته شده و نمونه‌هایی از درمان برخی بیماری‌ها توسط پزشکان نامی دوران تمدن اسلامی ذکر شده است. نویسنده در بخش چهارم کتاب متعرض مباحثی در خصوص گیاهان دارویی، داروسازی، گیاه‌شناسان برجسته، معرفی برخی از گیاهان دارویی و خواص درمانی آنها شده است. در بخش پنجم مطالبی در خصوص بیمارستان، وجه تسمیه آن، انواع بیمارستان‌ها، تشکیلات و نظام بیمارستان در تمدن اسلامی به‌همراه مقایسه‌ی آن با بیمارستان‌های قرون وسطی مطرح شده است. بحث از مرکز درمانی جندی‌شاپور، انتقال مراکز تعلیم از این مرکز به بغداد و ذکر بیمارستان‌های مشهور برخی از مناطق جهان اسلام محتوای بخش ششم کتاب را تشکیل می‌دهد. نویسنده در بخش هفتم و پایانی کتاب به شرح حال، معرفی آثار و ذکر خدمات برخی از پزشکان نامی جهان اسلام پرداخته است[۲].

    پانویس

    1. ر.ک: سخن آغازین، ص‌6
    2. ر.ک: مقدمه، ص‌14

    منابع مقاله

    سخن آغازین و مقدمه.

    وابسته‌ها