باعشن، احمد بن عبدالقادر
احمد بن عبدالقادر بن عمر دوعنی حضرمی بکری شافعی (متوفای 1052ق)، معروف به «شهاب‌الدین باعشن»، فقیه، ادیب و محقق شافعی‌مذهب.
| باعشن، احمد بن عبدالقادر | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | احمد بن عبدالقادر باعشن |
| لقب | شهاب‌الدین |
| نام پدر | عبدالقادر |
| محل تولد | حضرموت، روستای رباط باعشن |
| محل زندگی |  یمن |
| رحلت | شب دوازدهم شعبان سال 1052ق |
| مدفن | قبرستان سیده |
| دین | اسلام |
| مذهب | سنی شافعی |
| پیشه | عالم دینی |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | عبدالقادر بن عمر باعشن عبدالله باعشن عمر بن عبیسی سمرقندی |
| برخی آثار | البيان و المزيد المشتمل علی معاني التنزيه و حقائق التوحيد علی أنس الوحيد و نزهة المريد للغوث أبي مدين التلمساني |
ولادت
وی در اواخر قرن دهم هجری در روستای رباط باعشن در وادی دوعن حضرموت به دنیا آمد. خانواده او از نظر طبقه اجتماعی صاحب علم و فضیلت و در منطقه دارای جایگاه بزرگی بودند.
تحصیلات
قرآن را نزد پدرش عبدالقادر بن عمر باعشن آموخت و حافظ قرآن شد و نیز بعضی از مقدمات علمی و شرعی را نیز نزد پدرش فراگرفت. سپس فقه شافعی را نزد عبدالله باعشن خواند و بقیه تحصیلات خود را نزد عمر بن عبیسی سمرقندی تکمیل نمود. تا اینکه از بزرگان علمای دوعن گردید.
طلاب علم از نواحی مختلف حضرموت به حضورش می‌آمدند - مانند شیخ علی بن عبدالله باراس - و نزد او درس می‌خواندند و در قریه‌اش ساکن می‌شدند و از او بهره‌مند می‌شدند تا اینکه به دستور استاد، یا به آغوش خانواده‌های خود بازگشته یا به مناطقی که اعتقاد دینی در آنجا ضعیف شده بود رهسپار می‌شدند.
وفات
او در شب دوازدهم شعبان سال 1052ق برابر با پنجم نوامبر سال 1642م از دنیا رفت و در روستایش در قبرستانی معروف به سیده به خاک سپرده شد.
آثار
- شرح «کتاب البیان و المزید المشتمل على معانی التنزیه و حقائق التوحید على أنس الوحید و نزهة المرید»، نوشته أبی‌مدین شعیب تلمسانی؛
- جلاء الأبصار و صلاح السرائر؛
- لوامع الأنوار حلیة الفقر من مطالع الأسرار مسافة القصر؛
- حاشیه بر حزب الفتح و حزب النصر؛
- شرح مشکلات الأمر المحکم المربوط و فتح مغلقاته؛ و... [۱].
پانویس
- ↑ ر.ک: بی‌نام