المطر و الرعد و البرق و الريح
| المطر و الرعد و البرق و الريح | |
|---|---|
| پدیدآوران | ابن ابیالدنیا، عبدالله بن محمد (نويسنده) عمودی، طارق محمد سکلوع (محقق) |
| ناشر | دار ابن الجوزي |
| مکان نشر | عربستان - دمام |
| سال نشر | 1418ق - 1997م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | ب2الف2 141/5 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
المطر و الرعد و البرق و الریح، تألیف محدث بزرگ ابن ابیالدنیا (متوفی 208-281ق)، به ذکر احادیث و آثاری پرداخته که در آنها از حوادث جوی باد و باران و رعد و برق سخن رفته است. این کتاب با مقدمه و تحقیق طارق محمد سکلوع عمودی منتشر شده است.
سکلوع عمودی در مقدمهاش این کتاب را موسوعهای معتبر دانسته است که در آن از مخلوقات آسمانی سخن رفته است، که دلالت بر عظمت و حاکمیت خداوند است و اینکه روزانه بر بشر در هر گوشه از این زمین خاکی تأثیر دارد.[۱]
ابن ابیالدنیا در این اثر، اقوال و افعال نبی اکرم(ص) و آثار اصحاب ایشان پیرامون حوادث جوی را گردآورده است؛ البته او از ذکر نوادر نغز و شیرین و حوادث و وقایع تاریخی مرتبط با موضوع نیز پرهیز نکرده است؛ بنابراین میتوان این کتاب را کتاب ذکر و تفکر در عظمت الهی و تفسیر آیات کَونی و تربیتی و آثار سلف و حوادث ادبی و تاریخی و ذکر امتهای پیشین دانست.
دررابطه با نام کتاب، برخی مانند سیوطی در الدر المنثور نام کتاب را مختصر کرده و به یکی از انواع موضوع کتاب یعنی «المطر»، «الرعد»، «البرق»، «الریح» اختصاص دادهاند. بعضی نیز در نام کتاب تصرف کرده و آن را مختصر کردهاند ازاینجهت که ذکر اول آن در شناختش کافی دانستهاند. همانگونه که ناسخ نیز در آخر خاتمه کتاب گفته است: «تم کتاب المطر و الرعد و البرق بحمدالله» و کلمه «الریح» را حذف کرده است. ابن خیر نیز در فهرستش با نام «السحاب و الرعد و البرق» آورده و کلمه السحاب را در عنوان آورده است. [۲]
محقق اثر در مقدمه در صحت انتساب کتاب به ابن ابیالدنیا به تفصیل سخن گفته است؛ از جمله اینکه اسانید مصنف و ذکر اساتید و طریقه او در این کتاب به وضوح دلالت بر آن دارد. [۳]
بر این اثر تحقیق مناسبی صورتگرفته است که نگارش مقدمه، تصحیح کتاب، شمارهگذاری احادیث، ذکر سماعات اول و آخر کتاب، ذکر مشایخ مصنف با شرححال مختصر، استخراج احادیث، شرح الفاظ غریب و ذکر فهارس فنی از جمله آنهاست. [۴]
کتاب مشتمل بر 182 حدیث و اثر و شعر است. در حدیث 54 کتاب، ابوعتبه حسن بن علی سکونی با چند واسطه از رسول الله(ص) نقل کرده است که «هر گاه پیشوایان ستم کنند آسمان نمیبارد».[۵]
پانویس
منابع مقاله
مقدمه محقق و متن کتاب.