اسکندری، محمدحسین

اسکندری، محمد حسین

نام	اسکندری، محمد حسین
نام‌های دیگر
نام پدر
متولد	1324ش
محل تولد	قم
رحلت	‌‎روز جمعه 29 شهریور سال 1398ش
اساتید	مصباح یزدى حسن‌زاده جوادى آملى انصارى شیرازى محمد مؤمن
برخی آثار	اخلاق در قرآن (مصباح یزدی) قاعده مقابله به مثل در حقوق بین‌الملل از دید اسلام چارچوبی برای تحلیل و شناخت انقلاب اسلامی در ایران اخلاق در قرآن
کد مؤلف	AUTHORCODE05255AUTHORCODE

برای دیگر کاربردها، اسکندری (ابهام‌زدایی) را ببینید.

محمدحسین اسکندرى (1324-1398ش)، عضو هیئت علمی و مدیر گروه علوم سیاسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، یکی از مؤلفان سازمان مطالعه و تدوین (سمت)

ولادت

در سال 1324ش در شهر قم متولد گردید.

تحصیلات

دوران ابتدائى را در مدرسه خدیوى قم و دوره دبیرستان را در دبیرستان صدوق تحصیل کرد. به توصیه پدر، برای ورود به حوزه و اشتغال به تحصیلات دینى و حوزوى، دبیرستان را ترک کرد.

در سال 1341 وارد حوزه علمیه قم شد و در مدرسه آیت‌الله گلپایگانى مشغول به تحصیل شد و در محضر اساتید بزرگوارى همچون حضرات آیات: شاه‌آبادى، سلطانى، ستوده، محمد مؤمن، انصارى شیرازى، جوادى آملى، حسن‌زاده و مصباح یزدى تلمذ نمود.

ایشان در سال 1351 در ضمن حضور در دروس خارج حوزه، وارد برنامه آموزشى تحقیقى مؤسسه در راه حق شد. وى به موازات تحصیل، درس‌هایى را که خوانده بود تدریس مى‌کرد. سپس در سال‌هاى بعد چندین سال در مؤسسه در راه حق، حوزه علمیه شهیدین، جامعة الزهرا، حوزه علمیه حقانى و دانشکده شهید محلاتى تدریس داشت.

در سال‌هاى آغازین پیروزى انقلاب، به توصیه علماء و بزرگان حوزه، به منظور انجام کارهاى فرهنگى تبلیغى، پاسخ به سؤالات و شبهات و برای تدریس در اردوهائى که به منظور آموزش ضمن خدمت برای اساتید، دبیران و معلمان از سوى تربیت معلم و اداره آموزش ضمن خدمت تشکیل مى‌شد، به استان‌ها و شهرهاى مختلف آبادان، خرمشهر، رشت، بندرانزلى و حومه، از جمله دانشگاه گیلان، لاکان، کرمانشاه، یزد و چندین نوبت در تهران (دانشگاه امام صادق(ع)، تربیت معلم، دانشگاه تهران، و...) سفر کرد و به تدریس عقائد، معارف، ایدئولوژى و اقتصاد اسلامى پرداخت.

همچنین، بنا به دعوت آیت‌الله میرمحمدى که در آن تاریخ، رئیس دانشکده الهیات دانشگاه تهران بود و به توصیه آیت‌الله مصباح یزدى، از سال 1364 در دانشکده الهیات به طور متناوب به تدریس فلسفه، کلام، فقه، اصول، فقه الحدیث، تفسیر و درایه پرداخت که تا بعد از دهه هفتاد ادامه یافت و سپس در مجتمع آموزش عالى قم وابسته به دانشگاه تهران به تدریس دروس فقه، ادوار فقه و فقه تطبیقى مشغول شد که تقریباً تا حدود 1380 سال ادامه داشت.

کار عمده تحقیقى وى با تأسیس دفتر همکارى حوزه و دانشگاه که امروز بنام مؤسسه پژوهشى حوزه و دانشگاه نامیده مى‌شود و پس از پیروزى انقلاب تأسیس گردید، شروع شد.

وى همچنین به عنوان محقق و مسئول گروه حقوق و علوم سیاسى در این مؤسسه پژوهشى که به منظور تحقیق در رشته‌هاى مهّم علوم انسانى، اقتصاد، حقوق و علوم سیاسى، جامعه‌شناسى، روانشناسى، علوم تربیتى و... به وجود آمده بود، تا کتاب‌هاى مادر و مبنائى را با توجه به اصول و مبانى اسلامى در این گونه رشته‌ها تهیه و تدوین کند، مشغول به کار شد.