اسطوره و اسطورهشناسی نزد ژرژ فردریش کروزر
| اسطوره و اسطورهشناسی نزد ژرژ فردریش کروزر: اسطورهشناسی تمثیلی دو دولتخانه: تختجمشید و عالیقاپو | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عوضپور، بهروز (نویسنده)
محمدی خبازان، سهندی (نویسنده) محمدی خبازان، ساینا (نویسنده) |
| ناشر | کتاب آرایی ایرانی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1403 |
| شابک | 1ـ4ـ98482ـ622ـ978 |
| موضوع | اسطورهشناسی، معماری ایرانی، فلسفه هنر |
| زبان | فارسی |
| کد کنگره | BL 311 |
اسطوره و اسطورهشناسی نزد ژرژ فردریش کروزر: اسطورهشناسی تمثیلی دو دولتخانه: تختجمشید و عالیقاپو تألیف بهروز عوضپور، سهندی محمدی خبازان و ساینا محمدی خبازان؛ این کتاب به بررسی نظریه اسطورهشناسی تمثیلی کروزر و تطبیق آن بر دو اثر معماری ایرانی (تختجمشید و عالیقاپو) میپردازد.
ساختار
کتاب در سه بخش اصلی (اسطورهشناسی تمثیلی، تحلیل تختجمشید، تحلیل عالیقاپو) تنظیم شده است که هر بخش شامل چند قسمت و مؤخره است.
گزارش کتاب
کتاب حاضر پژوهشی عمیق در حوزه اسطورهشناسی هنر با تمرکز بر آرای ژرژ فردریش کروزر، فیلسوف و فیلولوژیست آلمانی است. نویسندگان در این اثر ابتدا به تبیین نظریه اسطورهشناسی تمثیلی کروزر پرداختهاند که ریشه در فلسفه ایدهآلیستی افلاطون و مکتب رمانتیسیسم دارد. کروزر با رویکردی نوین، اسطوره را به عنوان نمادی هنری تحلیل میکند و معماری را به عنوان کاملترین شکل هنر نمادین مورد توجه قرار میدهد.
در بخش اول کتاب، مبانی نظری اسطورهشناسی تمثیلی به تفصیل بررسی شده است. نویسندگان نشان میدهند که چگونه کروزر تحت تأثیر ایدهآلیسم آلمانی و باستانشناسی رومانتیک، به توسعه نظریه خود پرداخت. این بخش همچنین به تبیین مفاهیم کلیدی مانند «تمثیل معمارانه» میپردازد که برای تحلیل آثار معماری ضروری است.
بخش دوم و سوم کتاب به تطبیق این نظریه بر دو اثر شاخص معماری ایرانی اختصاص دارد. در بخش دوم، مجموعه تختجمشید به عنوان نماد دولتخانه هخامنشی از منظر اسطورهشناسی تمثیلی تحلیل میشود. نویسندگان با بررسی تزئینات و عناصر معماری این مجموعه، نشان میدهند که چگونه مفاهیم اسطورهای و نمادین در ساختار آن تجسم یافتهاند.
بخش سوم به تحلیل مجموعه عالیقاپو به عنوان نماد دولتخانه صفوی میپردازد. در این بخش نیز با همان روششناسی بخش پیشین، عناصر معماری و تزئینی کاخ مورد بررسی اسطورهشناختی قرار گرفتهاند. مقایسه این دو اثر از دورههای مختلف تاریخی، نشاندهنده تداوم برخی مفاهیم اسطورهای در معماری ایرانی است.
این کتاب با ارائه تصاویر متعدد از جزئیات معماری دو مجموعه و تحلیل عمیق نمادهای به کار رفته در آنها، منبعی ارزشمند برای پژوهشگران اسطورهشناسی، تاریخ هنر و معماری ایرانی محسوب میشود. رویکرد بینرشتهای نویسندگان که فلسفه، اسطورهشناسی و تاریخ هنر را در هم میآمیزد، بر غنای این اثر افزوده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات