ابن طباطبا علوی اصفهانی، ابراهیم بن ناصر
| نام | ابن طباطبا علوی اصفهانی، ابراهیم بن ناصر |
|---|---|
| نام‌های دیگر | اب‍واس‍م‍اع‍ی‍ل ابراهیم بن ناصر بن طباطبا،
ابراهیم بن ناصر بن طباطبا، اب‍واس‍م‍اع‍ی‍ل ابراهیم |
| نام پدر | ناصر بن طباطبا |
| متولد | |
| محل تولد | |
| رحلت | تا اواخر سال 479ق |
| اساتید | |
| برخی آثار | منتقلة الطالبیة
ديوان الانساب و مجمع الاسماء و الالقاب |
| کد مؤلف | AUTHORCODE09783AUTHORCODE |
ابواسماعيل ابراهیم بن ناصر بن ابراهیم بن عبدالله بن حسن بن ابی‌حسین علی از خاندان علوى مشهور به آل طباطبا است.، سید، امام، عالم، شاعر، نسب شناس،[۱]
طباطبا، همان ابراهیم بن اسماعيل ديباج، فرزند ابراهیم بن عمر بن حسن مثنّى، فرزند امام حسن مجتبى(ع) است.
از تاريخ ولادت وى اطلاعى در دست نيست و درباره تاريخ وفات وى نيز مى‌توان گفت بى‌ترديد وى تا اواخر دهه هشتم قرن پنجم هجرى، يعنى تا اواخر سال 479ق زنده بوده است اما به زنده بودن وى بعد از این تاريخ اطمینان نمى‌توان يافت؛ به خصوص وقتى كه مى‌بينيم وى نام یکى از بزرگان مشهور طالبيين؛ يعنى شريف مرتضى را كه در سال 480ق. وفات كرده در کتاب خود ذكر نكرده است در حالى‌كه این شريف مقام والايى از علم و شرف و مرتبت داشته و از كسانى نيست كه نامش فراموش شده باشد.
مؤلف خود مقيم اصفهان بوده اما درباره شهرهایى كه بدانها سفر كرده، در سرتاسر کتاب به نام شهرى جز شهر رى برنمى‌خوريم؛ البته طبيعى است كه قدم وى به قم و آبه و ديگر شهرهایى كه مسافر اصفهان از آنجا عبور مى‌كند رسيده است اما در کتاب عبارتى كه ورود وى به شهرى جز شهر رى را بيان كند وجود ندارد.
درباره مذهب وى، قرائن و شواهد از زيدى بودن وى حكايت دارد. از جمله این قرائن توصيف مؤلف از قاسم رسى بن ابراهیم طباطبا و نيز زيد بن على بن الحسين به عنوان امام است و مى‌دانيم كه این قبيل افراد از امامان زيديه‌اند نه امامان شیعیان اثناعشرى. بنابراین اينكه مؤلف در کتاب خود به وصف این بزرگان بسنده نموده و از ائمه اهل‌بيت(ع)، جز امیرالمؤمنين على(ع) نامى نبرده است نشانگر آن است كه وى شيعه زيدى است.
آثار
- ديوان الانساب و مجمع الاسماء و الالقاب؛
- منتقله الطالبيه كه ترجمه آن با نام مهاجران آل ابوطالب منتشر شده است.
- ابنا الامام في مصر و الشام الحسن و الحسين(ع)
پانویس