آداب السلوک، شرح اسماء الحسنی، معراج‌نامه

    از ویکی‌نور
    آداب السلوک و شرح اسماء الحسنی (ترجمۀ سه رسالۀ عرفانی)
    آداب السلوک، شرح اسماء الحسنی، معراج‌نامه
    پدیدآورانقشیری، عبدالکریم بن هوازن (نویسنده) افتخارزاده، محمودرضا (مترجم)
    ناشرجامی
    مکان نشرتهران
    سال نشر1392
    چاپاول
    شابک978-600-176-073-0
    موضوعآداب طريقت

    خدا - نام‌ها

    معراج
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    1392 4041ت5ق / 288 BP
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    آداب السلوک، شرح اسماء الحسنی، معراج‌نامه تألیف ابوالقاسم قشیری نیشابوری (۳۷۶-۴۶۵ق)، ترجمۀ محمودرضا افتخارزاده؛ این کتاب ترجمۀ سه رساله عرفانی با عناوین «ترتیب السلوک، التحبیر فی التذکیر و کتاب المعراج» است. قشیری نیشابوری از بزرگان مکتب کلامی اشاعره خراسان در سدۀ پنجم هجری است که در همۀ آثارش به احادیث، روایات، اخبار و قصص اهتمام بسیار ورزیده و کوشیده تا میان «شریعت» و «طریقت» از طریق فقه و حدیث پیوندی استوار برقرار کند.

    ساختار

    این کتاب در ۳۵۲ صفحه و شامل سه رسالۀ اصلی به همراه پیوست‌ها و نمایه‌ها تنظیم شده است.

    گزارش کتاب

    کتاب «آداب السلوک و شرح اسماء الحسنی (ترجمۀ سه رسالۀ عرفانی)» تألیف ابوالقاسم قشیری نیشابوری، با ترجمۀ محمودرضا افتخارزاده، در سال ۱۳۹۲ توسط انتشارات جامی در تهران منتشر شده است. این اثر ارزشمند، ترجمۀ سه رسالۀ عرفانی از قشیری نیشابوری، عارف و متکلم برجستۀ سدۀ پنجم هجری است.

    ابوالقاسم قشیری نیشابوری که در ربیع الاول سال ۳۷۶ هجری قمری در روستای «استوا»ی نیشابور متولد شد، از بزرگان مکتب کلامی اشاعره خراسان محسوب می‌شود. وی علوم اسلامی و حساب را از ابوالقاسم علیمانی آموخت و فقه و کلام را از ابواسحاق اسفراینی فراگرفت. قشیری در همۀ آثارش به احادیث، روایات، اخبار و قصص اهتمام ویژه‌ای داشته تا نشان دهد که سرچشمۀ طریقت، شریعت است.

    سه رسالۀ ترجمه شده در این کتاب عبارتند از:

    رسالۀ «ترتیب السلوک فی طریق الله تعالی» که رساله‌ای بسیار کوتاه در طی طریق و آداب سیر و سلوک است و بر پایۀ تجربه‌های شخصی قشیری یا آنچه میان او و استادش ابوعلی دقاق گذشته، نوشته شده است. در این رساله، قشیری بیشتر در مقام عارف ظاهر می‌شود تا فقیه و محدث و متکلم.

    رسالۀ «التحبیر فی التذکییر» یا «شرح اسماء الحسنی» که به شرح روایی عرفانی اسماء و صفات الهی پرداخته است. ویژگی دل‌انگیز این رساله، داستان‌های بسیار کوتاه عارفانه‌ای است که قشیری نقل کرده است. در این اثر، قشیری بیشتر در نقش متکلم و محدث ظاهر می‌شود تا عارف.

    رسالۀ «المعراج» که روایت متشرعانۀ معراج رسول اکرم(ص) است و بر پایۀ آیات قرآنی و احادیث و روایات و اخبار نوشته شده است. قشیری در پایان این رساله، فصلی به گفتار عارفان پیرامون معراج رسول(ص) اختصاص داده و به نقد برخی آراء پرداخته است. در این رساله، وی بیشتر در مقام محدث و متکلم قرار دارد تا عارف.

    این کتاب با ارائه ترجمۀ روان سه رسالۀ مهم عرفانی قشیری، منبع ارزشمندی برای علاقمندان به عرفان اسلامی و آثار کهن فارسی فراهم کرده است.[۱]

    پانويس

    منابع مقاله

    پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات

    وابسته‌ها