چنین گفت مولوی، نگرش دیگر بر مثنوی معنوی
چنین گفت مولوی، نگرش دیگر بر مثنوی معنوی | |
---|---|
پدیدآوران | سیاحزاده، مهدی (نویسنده) |
ناشر | انتشارات مهراندیش |
مکان نشر | تهران |
سال نشر | 1391 |
چاپ | اول |
موضوع | مولوی، جلالالدین محمدبن محمد، 604 - 672ق . مثنوی, شعر فارسی |
کد کنگره | PIR5301/س9و7 |
چنین گفت مولوی، نگرش دیگر بر مثنوی معنوی تألیف مهدی سیاحزاده؛ این کتاب، شرح و معنی۲۴۰۰ بیت دفتر اول مثنوی است که در طی ۵۴ درس فراهم شده است.
نگارنده در سبب پدید آمدن این اثر میگوید در گردهمایی شب شعر لوس آنجلس برخی از جوانان ایرانی مقیم آمریکا از وی خواستهاند، برای شرح مثنوی جلساتی داشته باشند. او هم میپذیرد و چند ماهی در جمع این گروه کوچک به شرح مثنوی میپردازد. در آن جلسات فقط مقدمۀ مثنوی(نینامه) و نیمی از حکایت پادشاه و کنیزک را معنی و تفسیر میکند. اما به عللی ادامۀ آن ناممکن میشود.
مؤلف وقتی تصمیم میگیرد که مطالب گفته شده را تنظیم و برای چاپ آماده کند؛ ادامۀ آن را نیز به همان سبک؛ یعنی درست مانند اینکه برای مخاطبینی صحبت میکند، مینویسد. سرانجام این روش را تا پایان حکایت پیرچنگی،ادامه میدهد. نگارنده در این شرح و تفسیر، بیشتر به تواناییها، برداشتها و استنباطات خود متّکی بوده و به تعبیر خودش از منظر دیگر و تا حدودی متفاوت به مثنوی نگریسته و در لابهلای گفتارش به شروح مثنوی و منابع دیگر بسیار کم استناد کرده است.
او بر این باور است که شرح و تفسیرهای مثنوی که چاپ شده؛ برای جوانان ایرانی مقیم آمریکا دشوار و گاه بسیار دشواراست. لذا وی در این نوشتار کوشیده است، مباحث پیچیدۀ عرفان مولانا و مفاهیم مثنوی را به تفصیل و با سادهترین کلام بیان نماید. به همین جهت اشاره دارد که در نگارش این کتاب فقط یک هدف داشته و آن اینکه خواننده موضوع سخن را به راحتی و بدون اينکه بخواهد برای قالب جملات و لغات، فکر اضافی کند، بفهمد.
در این مجموعه، ۲۳ درس تنها به شرح و تفسیر نینامه(بشنو از نی چون حکایت میکند... تا، پس سخن کوتاه باید والسلام)اختصاص دارد و ۳۱ درس دیگر شامل شرح و تفسیر حکایت پادشاه و کنیزک، مرد بقال و طوطی, پادشاه نصرانی گداز، نخجیران و شیر، طوطی و بازرگان و پیر چنگی است. این کتاب پیش از این، در سال ۱۳۸۱(۲۰۰۲ م.) در دو جلد و اخیراً در یک جلد در آمریکا چاپ و انتشار یافته و اکنون با اصلاحات و افزودههایی در ایران منتشر شده است. فهرست منابع و مآخذ ندارد.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص282-283
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتابشناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمیترین کتابهای مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.