پدیدارشناسی تجربه زیباییشناختی
| پدیدارشناسی تجربۀ زیباییشناختی | |
|---|---|
| پدیدآوران | دوفرن، میکل (نویسنده) بنویدی، فاطمه (مترجم) |
| عنوانهای دیگر | The Phenomenology of Aesthetic Experience |
| ناشر | نشر ورا |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | ۱۳۹۶ |
| شابک | ۹-۹-۹۳۷۲۷-۶۰۰-۹۷۸ |
| موضوع | زیباییشناسی، هنرها -- فلسفه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | ۱ |
| کد کنگره | BH ۳۹/د۹پ۴ ۱۳۹۶ |
پدیدارشناسی تجربۀ زیباییشناختی تألیف میکل دوفرن؛ ترجمۀ فاطمه بنویدی؛ این کتاب به بررسی پدیدارشناسی به عنوان روشی برای تحلیل و تفسیر هنر و تجربۀ زیباییشناختی میپردازد. دوفرن با تأکید بر تقابل ابژۀ زیباییشناختی و تجربۀ زیباییشناختی، به دنبال کشف ماهیت وحدانی هنر از طریق توصیف پدیدارهای هنری است.
ساختار
این کتاب از سه فصل اصلی تشکیل شده است: فصل اول به پدیدارشناسی ابژۀ زیباییشناختی، فصل دوم به پدیدارشناسی ادراک زیباییشناختی، و فصل سوم به پایهگذاری علم زیباییشناسی اختصاص دارد.
گزارش کتاب
کتاب «پدیدارشناسی تجربۀ زیباییشناختی» اثر میکل دوفرن، از مهمترین آثار در حوزۀ زیباییشناسی پدیدارشناختی است که نقش کلیدی در تحول این حوزه ایفا کرده است. دوفرن در این کتاب به بررسی رابطه میان ابژۀ زیباییشناختی و تجربۀ زیباییشناختی میپردازد و نشان میدهد که این دو عنصر به صورت متقابل به یکدیگر وابستهاند.
در فصل اول، دوفرن ویژگیهای ابژۀ زیباییشناختی و جایگاه آن را در میان سایر ابژهها تحلیل میکند. او بر این باور است که ابژۀ زیباییشناختی تنها در ارتباط با تجربۀ زیسته معنا مییابد. فصل دوم به مراحل ادراک زیباییشناختی اختصاص دارد که شامل «حضور»، «بازنمود و خیال» و «تأمل و احساس» میشود. در این فصل، دوفرن آرای فیلسوفانی مانند مرلوپونتی، سارتر، کانت و هیدگر را بررسی و نقد میکند.
فصل سوم به امکان تأسیس علم زیباییشناسی میپردازد. دوفرن با الهام از ماتقدم کانت، تلاش میکند مقولات عاطفی را تعیین کند و زیباییشناسی را به عنوان یک علم یقینی معرفی نماید. او همچنین تحت تأثیر هیدگر، از پدیدارشناسی به سمت هستیشناسی حرکت میکند و سعی دارد از طریق احساس، بر دوگانگی سوژه و ابژه غلبه کند.
این کتاب نهتنها برای محققان حوزۀ فلسفۀ هنر، بلکه برای دانشجویان و علاقهمندان به زیباییشناسی نیز منبعی ارزشمند محسوب میشود.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات