پرش به محتوا

اصیل، هبةالله بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۳۴: خط ۳۴:




قوام الدين ابوالفضل هبة الله بن محمد بن اصيل الدين،نام وى آنچنان كه خودش در پايان رساله آورده «هبة الله بن محمد الاصيل» مى‌باشد. تنها كسى كه متعرض حالات وى گرديده [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]] (642- 723 ه. ق) مى‌باشد. وى كه هم عصر صاحب ترجمه بوده و در تبريز با او ملاقات نموده و از او اجازه روايتى دريافت داشته پيرامون حالاتش چنين مى‌نگارد:
قوام الدين ابوالفضل هبة الله بن محمد بن اصيل الدين،نام وى آنچنان كه خودش در پايان رساله آورده «هبة الله بن محمد الاصيل» مى‌باشد. تنها كسى كه متعرض حالات وى گرديده [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]] (642- 723 ه. ق) مى‌باشد. وى كه هم عصر صاحب ترجمه بوده و در تبريز با او ملاقات نموده و از او اجازه روايتى دريافت داشته پيرامون حالاتش چنين مى‌نگارد:


«قوام الدين ابوالفضل هبة الله بن محمد بن اصيل الدين عبدالله بن عبدالاعلى الاصفهانى يعرف بابن القطّان، المحدث، من اولاد المشايخ و المحدثين، رايته بتبريز سنة ست و سبعمائه و اجتمعت بخدمته بالسلطانيه و هو حافظ، عارف باسماء المحدثين و متون الاخبار و قد صنف كتبا منها كتاب «زجاجة الانوار فى درارى الاخبار» و عرضه على المخدوم رشيد الدين سنه ست و سبعمائه، روى عن جدّه اصيل الدين و كتب لى الاجازه بجميع مروياته و مسموعاته و مصنفاته»  
«قوام الدين ابوالفضل هبة الله بن محمد بن اصيل الدين عبدالله بن عبدالاعلى الاصفهانى يعرف بابن القطّان، المحدث، من اولاد المشايخ و المحدثين، رايته بتبريز سنة ست و سبعمائه و اجتمعت بخدمته بالسلطانيه و هو حافظ، عارف باسماء المحدثين و متون الاخبار و قد صنف كتبا منها كتاب «زجاجة الانوار فى درارى الاخبار» و عرضه على المخدوم رشيد الدين سنه ست و سبعمائه، روى عن جدّه اصيل الدين و كتب لى الاجازه بجميع مروياته و مسموعاته و مصنفاته»  


همچنانكه خود وى در آخر كتابش ذكر كرده خاندان او از شيعيان پاك و مخلص اصفهان بوده و اجدادش نيز تاليفاتى در مذهب تشيع و اثبات حقانيت امير المومنين(ع) داشته‌اند. طبق نقل [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]] او در سال 706 ه. ق در تبريز بوده و در سال 707 به اصفهان مراجعت نموده و رساله مسبار العقيده را ترجمه كرده است.
همچنانكه خود وى در آخر كتابش ذكر كرده خاندان او از شيعيان پاك و مخلص اصفهان بوده و اجدادش نيز تاليفاتى در مذهب تشيع و اثبات حقانيت امير المومنين(ع) داشته‌اند. طبق نقل [[ابن فوطی، عبدالرزاق بن احمد|ابن فوطى]] او در سال 706 ه. ق در تبريز بوده و در سال 707 به اصفهان مراجعت نموده و رساله مسبار العقيده را ترجمه كرده است.


از ديگر تاليفات وى و تفصيل حالات او هيچ اطلاعى در دست نيست. و تاريخ فوت وى هم نامعلوم است ولى آنچه كه مسلم است وى بعد از تاريخ 707 ه. ق فوت نموده است.از كتاب مسمار العقيده ميزان احاطه او بر اخبار و احاديث بخوبى نمايان است.
از ديگر تاليفات وى و تفصيل حالات او هيچ اطلاعى در دست نيست. و تاريخ فوت وى هم نامعلوم است ولى آنچه كه مسلم است وى بعد از تاريخ 707 ه. ق فوت نموده است.از كتاب مسمار العقيده ميزان احاطه او بر اخبار و احاديث بخوبى نمايان است.
خط ۵۱: خط ۵۱:
الف:رسالة «مسبار العقيده» فى اصول الدين
الف:رسالة «مسبار العقيده» فى اصول الدين


ب:رساله ديگرى كه از وى شناسايى گرديده و حاكى از قدرت وى در علم كلام مى‌باشد مناظراتى است كه در سفرش به اسكندريه در سال (717 ه. ق) با [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] (661- 728 ه. ق) انجام داده است. اين رساله موجز كه نسخه آن در دانشكده الهيات و معارف اسلامى مشهد در ضمن مجموعه‌ش (568) موجود است.  
ب:رساله ديگرى كه از وى شناسايى گرديده و حاكى از قدرت وى در علم كلام مى‌باشد مناظراتى است كه در سفرش به اسكندريه در سال (717 ه. ق) با [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] (661- 728 ه. ق) انجام داده است. اين رساله موجز كه نسخه آن در دانشكده الهيات و معارف اسلامى مشهد در ضمن مجموعه‌ش (568) موجود است.  


ج: «الكشكول فى ماجرى على آل الرسول»
ج: «الكشكول فى ماجرى على آل الرسول»
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش