۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ قصه یوسف (ع) را به قصه یوسف(ع) منتقل کرد: جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
محقق اثر، در راه شناخت تاجالدين ابوبكر احمد بن زيد طوسى به نتيجهاى نرسيده است و از جستجو در كتابهاى رجال و طبقات مفسران نيز جز نامى و يادى از وى به دست نياورده است. مقدار اطلاعاتى كه او از اين شخصيت به خواننده عرضه مىكند آن است كه كه در خراسان مىزيسته و از اهل طوس بشمار مىرفته است. دانشمندى بوده كه به جبال و عراق و آذربايجان مسافرت كرده و در همه شهرها با اقبال خلق روبهرو مىشده است. از وى درخواست مىشود كه مجموعى در فن موعظه فراهم كند و او مجال نمىكرده است. در آذربايجان فراغتى يافته و تفسير سوره يوسف را املا كرده است <ref>مقدمه محقق، صفحات نه و ده</ref>. | محقق اثر، در راه شناخت تاجالدين ابوبكر احمد بن زيد طوسى به نتيجهاى نرسيده است و از جستجو در كتابهاى رجال و طبقات مفسران نيز جز نامى و يادى از وى به دست نياورده است. مقدار اطلاعاتى كه او از اين شخصيت به خواننده عرضه مىكند آن است كه كه در خراسان مىزيسته و از اهل طوس بشمار مىرفته است. دانشمندى بوده كه به جبال و عراق و آذربايجان مسافرت كرده و در همه شهرها با اقبال خلق روبهرو مىشده است. از وى درخواست مىشود كه مجموعى در فن موعظه فراهم كند و او مجال نمىكرده است. در آذربايجان فراغتى يافته و تفسير سوره يوسف را املا كرده است <ref>مقدمه محقق، صفحات نه و ده</ref>. | ||
نوع پرداخت كتاب و روش تنظيم آن نيز با كتاب «كشف الأسرار و عدة الأبرار» ابوالفضل رشيدالدين ميبدى مشهور به تفسير [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصارى]] | نوع پرداخت كتاب و روش تنظيم آن نيز با كتاب «كشف الأسرار و عدة الأبرار» ابوالفضل رشيدالدين ميبدى مشهور به تفسير [[انصاری، عبدالله بن محمد|خواجه عبدالله انصارى]] كه به سال 520ق، نگاشته شده است، همانندى بسيار دارد <ref>همان، صفحه يازده</ref>. | ||
چنانكه گذشت شيوه نگارش كتاب، ساده و روان و شيواست. جملهها كوتاه و رساست. واژه و تركيب نامستعمل در آن نيست و اگر هست اندك است. در آوردن واژههاى تازى يا ترك آن سخت نمىگيرد. اين عدم تقيد در آوردن واژههاى نادر، چه فارسى و چه تازى، يكسان است <ref>همان</ref>. | چنانكه گذشت شيوه نگارش كتاب، ساده و روان و شيواست. جملهها كوتاه و رساست. واژه و تركيب نامستعمل در آن نيست و اگر هست اندك است. در آوردن واژههاى تازى يا ترك آن سخت نمىگيرد. اين عدم تقيد در آوردن واژههاى نادر، چه فارسى و چه تازى، يكسان است <ref>همان</ref>. |
ویرایش