پرش به محتوا

سهروردی، یحیی بن حبش: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فخر رازى' به 'فخر رازى')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۶: خط ۴۶:




«شهاب الدين يحيى بن حبش سهروردى»، معروف به «شيخ اشراق»، از برجسته‌ترين چهره‌هاى حكمت اسلامى و فرهنگ ايران‌زمين و گوهرى تابناك در ميان همه فرزانگان عالم است.
'''شهاب الدين يحيى بن حبش سهروردى'''، معروف به «شيخ اشراق»، از برجسته‌ترين چهره‌هاى حكمت اسلامى و فرهنگ ايران‌زمين و گوهرى تابناك در ميان همه فرزانگان عالم است.


وى در سال 549ق، در قريه‌ى سهرورد زنجان ديده به جهان گشود. در مراغه نزد مجد الدين جيلى به تحصيل پرداخت و اصول فقه را آموخت. در همين شهر و در محضر همين استاد، با [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] همدرس بود.
وى در سال 549ق، در قريه‌ى سهرورد زنجان ديده به جهان گشود. در مراغه نزد مجد الدين جيلى به تحصيل پرداخت و اصول فقه را آموخت. در همين شهر و در محضر همين استاد، با [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخر رازى]] همدرس بود.
خط ۶۶: خط ۶۶:
«حكمة الإشراق»، مهم‌ترين اثر فلسفى او به شمار مى‌رود كه منابع آن عبارتند از:
«حكمة الإشراق»، مهم‌ترين اثر فلسفى او به شمار مى‌رود كه منابع آن عبارتند از:


1. حكمت الهى يونان: او در ميان يونانيان براى فيثاغورث، امپدكلس و به‌ويژه افلاطون، ارزش و احترام خاصى قائل بوده و افلاطون را «امام الحكمة» و پيشواى حكماى اشراق مى‌داند. مقام علمى [[ارسطو]] را مى‌ستايد، اما افلاطون را بسى برتر از وى مى‌داند.
#حكمت الهى يونان: او در ميان يونانيان براى فيثاغورث، امپدكلس و به‌ويژه افلاطون، ارزش و احترام خاصى قائل بوده و افلاطون را «امام الحكمة» و پيشواى حكماى اشراق مى‌داند. مقام علمى [[ارسطو]] را مى‌ستايد، اما افلاطون را بسى برتر از وى مى‌داند.
 
#حكمت مشاء: وى با حكمت مشاء، به‌ويژه افكار [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] نيز آشنايى كامل داشته و بدون شك، اجزايى از حكمت مشرقى و قطعاتى از كتاب «الانصاف» [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] را در دسترس داشته است.
2. حكمت مشاء: وى با حكمت مشاء، به‌ويژه افكار [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] نيز آشنايى كامل داشته و بدون شك، اجزايى از حكمت مشرقى و قطعاتى از كتاب «الانصاف» [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] را در دسترس داشته است.
#حكمت ايران باستان: او به حكمت پارسى و شخص زرتشت توجه خاصى داشته و پاره‌اى از مطالب و برخى از اصطلاحات حكمت اشراق را از اوستا و منابع پهلوى گرفته است. او در كتاب «حكمة الإشراق»، از زرتشت با عنوان حكيم فاضل نام برده و خود را زنده‌كننده حكمت ايران باستان معرفى كرده است.
 
#تعاليم اسلامى: وى حكيمى مسلمان و معتقد و پايبند به ظاهر و باطن دين بوده و در فقه اسلامى كتاب نوشته است و سور قرآنى را تفسير كرده و كتب او سرشار از آيات و روايات اسلامى است. وى دوگانه‌پرستان و پيروان مانى و مزدك را آشكارا نكوهش مى‌كند.
3. حكمت ايران باستان: او به حكمت پارسى و شخص زرتشت توجه خاصى داشته و پاره‌اى از مطالب و برخى از اصطلاحات حكمت اشراق را از اوستا و منابع پهلوى گرفته است. او در كتاب «حكمة الإشراق»، از زرتشت با عنوان حكيم فاضل نام برده و خود را زنده‌كننده حكمت ايران باستان معرفى كرده است.
 
4. تعاليم اسلامى: وى حكيمى مسلمان و معتقد و پايبند به ظاهر و باطن دين بوده و در فقه اسلامى كتاب نوشته است و سور قرآنى را تفسير كرده و كتب او سرشار از آيات و روايات اسلامى است. وى دوگانه‌پرستان و پيروان مانى و مزدك را آشكارا نكوهش مى‌كند.


== آثار سهروردى ==
== آثار سهروردى ==
خط ۷۹: خط ۷۶:
الف) كتاب‌هاى صرفا فلسفى كه به زبان عربى نوشته شده است:
الف) كتاب‌هاى صرفا فلسفى كه به زبان عربى نوشته شده است:


1. حكمة الإشراق؛
#حكمة الإشراق؛
 
#تلويحات؛
2. تلويحات؛
#مقاومات؛
 
#مطارحات.
3. مقاومات؛
 
4. مطارحات.


ب) رساله‌هاى عرفانى كه به زبان پارسى و عربى تأليف شده است:
ب) رساله‌هاى عرفانى كه به زبان پارسى و عربى تأليف شده است:


1. عقل سرخ؛
#عقل سرخ؛
 
#آواز پر جبرئيل؛
2. آواز پر جبرئيل؛
#لغت موران؛
 
#صفير سيمرغ؛
3. لغت موران؛
#هياكل النور؛
 
#الواح عمادى؛
4. صفير سيمرغ؛
#كلمة التصوف؛
 
#پرتونامه.
5. هياكل النور؛
 
6. الواح عمادى؛
 
7. كلمة التصوف؛
 
8. پرتونامه.


ج) ترجمه‌ها و شروحى كه وى بر كتب پيشينيان خود، قرآن مجيد و احاديث تحرير كرده است:
ج) ترجمه‌ها و شروحى كه وى بر كتب پيشينيان خود، قرآن مجيد و احاديث تحرير كرده است:


1. ترجمه فارسى رسالة الطير [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]؛
#ترجمه فارسى رسالة الطير [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]؛
 
#شرحى بر اشارات و تنبيهات؛
2. شرحى بر اشارات و تنبيهات؛
#تفاسيرى بر چند سوره قرآن و برخى احاديث؛
 
#الواردات و التقديسات كه دعاها و مناجات‌نامه‌هايى به زبان عربى است.
3. تفاسيرى بر چند سوره قرآن و برخى احاديث؛
 
4. الواردات و التقديسات كه دعاها و مناجات‌نامه‌هايى به زبان عربى است.




۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش