۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مصطفوی کاشانی، سید جلال: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'سيد اسماعيل جرجانى' به 'سيد اسماعيل جرجانى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
«دكتر سيد جلال مصطفوى كاشانى» در نهم مهر ماه 1287ش در تهران، به دنيا آمد. ديپلم دبيرستان را در تبريز و با رتبه اول اخذ كرد و براى تحصيل پزشكى به تهران آمد و در سال 1308ش، با عنوان شاگرد ممتاز، وارد دانشكده تهران شد و در سال 1314ش با رتبه شاگرد اول فارغ التحصيل شد. وى در شروع مطالعه كتب قديمى به كتاب «ذخيره خوارزمشاهى»، تأليف [[جرجانی، اسماعیل بن حسن|سيد اسماعيل جرجانى]] | «دكتر سيد جلال مصطفوى كاشانى» در نهم مهر ماه 1287ش در تهران، به دنيا آمد. ديپلم دبيرستان را در تبريز و با رتبه اول اخذ كرد و براى تحصيل پزشكى به تهران آمد و در سال 1308ش، با عنوان شاگرد ممتاز، وارد دانشكده تهران شد و در سال 1314ش با رتبه شاگرد اول فارغ التحصيل شد. وى در شروع مطالعه كتب قديمى به كتاب «ذخيره خوارزمشاهى»، تأليف [[جرجانی، اسماعیل بن حسن|سيد اسماعيل جرجانى]] برخورد مى‌كند و از مطالعه صفحات نخستين آن چنان هيجان‌زده مى‌شود كه با علاقه هر چه تمام‌تر، تقريباً هر روز به كتابخانه‌ها سرمى‌زند و سفارش مى‌كند كتاب‌هاى قديمى را براى او نگه دارند. | ||
وى مدت ده سال پس از فراغت از تحصيل، تمام اوقات خود را به معالجه بيماران، تحقيق و مطالعه كتب طبى قديم و جديد مى‌گذراند، اما احساس مى‌كند معلوماتش براى تشخيص و درمان ناقص است. بنابراين باز هم درصدد بر مى‌آيد تا به ادامه تحصيل و مطالعه در رشته‌هاى علوم پايه بپردازد. تصميم مى‌گيرد دوره مهندسى شيمى را بگذراند. سرانجام، در سال 1326ش به عنوان شاگرد اول رشته شيمى فارغ التحصيل شد و پس از آن با ديدى بازتر و تعمق ويژه به مطالعه و تحقيق در تاريخ پزشكى، به ويژه طب كهن ايران پرداخت. از سال 1326ش كه از هنرسراى عالى فارغ التحصيل شد و خود را از نظر معلومات شيمى كاملاً مجهز براى تطبيق دادن مطالب طب قديم با طب جديد مى‌ديد، اقدام به نگارش و درج مقالاتى در مطبوعات تأليف كتبى در زمينه شناسايى و ارزش عقايد پزشكان قديم به ويژه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] كرد. همچنين به ايراد سخنرانى‌هايى در دانشگاه‌ها، سمينارها و گردهمايى‌ها پرداخت. او تمام عمر پربار خود را به بررسى تحولات دانش پزشكى از دوران قديم و مقايسه طب قديم و جديد و اثبات ارزنده بودن عقايد پزشكان قديم به ويژه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] وقف كرد و با تمام وجود، مشكلات و دشوارى‌ها، از تلاش باز نايستاد. نتيجه اين كوشش‌ها، تلاش‌ها و آشنا شدن ريشه‌اى او با طب قديم، به ويژه طب غنى كهن ايران و دانش‌آموزى مستمر در طب امروزى، سبب شد تا او به دانش ژرف و وسيعى در اين زمينه دست يابد. در سال‌هاى 1335ش تا 1336ش در دانشكده پزشكى دانشگاه تهران به تدريس تاريخ پزشكى و طب قديم ايران پرداخت و اندوخته علمى خود را به دانشجويان منتقل كرد. | وى مدت ده سال پس از فراغت از تحصيل، تمام اوقات خود را به معالجه بيماران، تحقيق و مطالعه كتب طبى قديم و جديد مى‌گذراند، اما احساس مى‌كند معلوماتش براى تشخيص و درمان ناقص است. بنابراين باز هم درصدد بر مى‌آيد تا به ادامه تحصيل و مطالعه در رشته‌هاى علوم پايه بپردازد. تصميم مى‌گيرد دوره مهندسى شيمى را بگذراند. سرانجام، در سال 1326ش به عنوان شاگرد اول رشته شيمى فارغ التحصيل شد و پس از آن با ديدى بازتر و تعمق ويژه به مطالعه و تحقيق در تاريخ پزشكى، به ويژه طب كهن ايران پرداخت. از سال 1326ش كه از هنرسراى عالى فارغ التحصيل شد و خود را از نظر معلومات شيمى كاملاً مجهز براى تطبيق دادن مطالب طب قديم با طب جديد مى‌ديد، اقدام به نگارش و درج مقالاتى در مطبوعات تأليف كتبى در زمينه شناسايى و ارزش عقايد پزشكان قديم به ويژه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] كرد. همچنين به ايراد سخنرانى‌هايى در دانشگاه‌ها، سمينارها و گردهمايى‌ها پرداخت. او تمام عمر پربار خود را به بررسى تحولات دانش پزشكى از دوران قديم و مقايسه طب قديم و جديد و اثبات ارزنده بودن عقايد پزشكان قديم به ويژه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] وقف كرد و با تمام وجود، مشكلات و دشوارى‌ها، از تلاش باز نايستاد. نتيجه اين كوشش‌ها، تلاش‌ها و آشنا شدن ريشه‌اى او با طب قديم، به ويژه طب غنى كهن ايران و دانش‌آموزى مستمر در طب امروزى، سبب شد تا او به دانش ژرف و وسيعى در اين زمينه دست يابد. در سال‌هاى 1335ش تا 1336ش در دانشكده پزشكى دانشگاه تهران به تدريس تاريخ پزشكى و طب قديم ايران پرداخت و اندوخته علمى خود را به دانشجويان منتقل كرد. | ||