۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'فيض كاشانى' به 'فيض كاشانى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
وى معتقد است كه دعا، داراى ابعاد گوناگونى بوده و افزون بر جنبه عبادى و راز و نياز و عرض حاجت به پيشگاه خداوند، آثار ديگرى دارد كه مهمترين آنها، بعد تعليم و تلقين آن است. به نظر وى، بسيارى از دعاهايى كه از طريق معصومين(ع) به دست ما رسيده، تنها يك تقاضاى شخصى و مناجات فردى نيست، بلكه دنيايى از عرفان و تعليم و تربيت است <ref>همان، ص 25</ref>. | وى معتقد است كه دعا، داراى ابعاد گوناگونى بوده و افزون بر جنبه عبادى و راز و نياز و عرض حاجت به پيشگاه خداوند، آثار ديگرى دارد كه مهمترين آنها، بعد تعليم و تلقين آن است. به نظر وى، بسيارى از دعاهايى كه از طريق معصومين(ع) به دست ما رسيده، تنها يك تقاضاى شخصى و مناجات فردى نيست، بلكه دنيايى از عرفان و تعليم و تربيت است <ref>همان، ص 25</ref>. | ||
وى به اين نكته اشاره دارد كه دعا، بهترين و ارجمندترين عبادت است و عبادت چه در متن و چه در آداب و شرايط، توقيفى است؛ يعنى بايستى آن را از طريق اولياى دين آموخت؛ چرا كه آنها بهتر مىدانند كه چگونه با خدا سخن گويند و چگونه از خدا حاجت بخواهند؛ لذا وى آداب و شرايط دعا را از كتاب «المحجة البيضاء»، تأليف [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|فيض كاشانى]] | وى به اين نكته اشاره دارد كه دعا، بهترين و ارجمندترين عبادت است و عبادت چه در متن و چه در آداب و شرايط، توقيفى است؛ يعنى بايستى آن را از طريق اولياى دين آموخت؛ چرا كه آنها بهتر مىدانند كه چگونه با خدا سخن گويند و چگونه از خدا حاجت بخواهند؛ لذا وى آداب و شرايط دعا را از كتاب «المحجة البيضاء»، تأليف [[فیض کاشانی، محمد بن شاهمرتضی|فيض كاشانى]] بازگو كرده است <ref>همان، ص 29</ref>. | ||
وى معتقد است كه دعا در اوقات خاصى كه براى آن تعيين شده، به استجابت نزديكتر است و با استفاده از روايات، به چهار وقت كه بهترين وقت دعا مىباشند، اشاره كرده است كه عبارتند از: | وى معتقد است كه دعا در اوقات خاصى كه براى آن تعيين شده، به استجابت نزديكتر است و با استفاده از روايات، به چهار وقت كه بهترين وقت دعا مىباشند، اشاره كرده است كه عبارتند از: |
ویرایش