۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
مرحوم مدرس صاحب ريحانة الادب درباره او مىنويسد: | مرحوم مدرس صاحب ريحانة الادب درباره او مىنويسد: | ||
«[[شيخ مفيد]] به غايت او را ستوده است و او نخستين كسى است كه در اول غيبت كبرى، فقه را مهذب كرد و با قواعد اصوليه تطبيقش نمود، طريق اجتهاد و تطبيق احكام با ادله و اصول آنها را باز كرد. بعد از او «ابن جنيد [[ابن جنید اسکافی|اسكافى]]»، هم همان طريق را پيمود. بدين جهت است كه در اصطلاح فقها، اين دو فقيه جليل القدر به «قديمين» (دو تن از قدما) تعبير آورده مىشود. آراء ابن عقيل محل توجه و اعتناى بيشتر [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] | «[[شيخ مفيد]] به غايت او را ستوده است و او نخستين كسى است كه در اول غيبت كبرى، فقه را مهذب كرد و با قواعد اصوليه تطبيقش نمود، طريق اجتهاد و تطبيق احكام با ادله و اصول آنها را باز كرد. بعد از او «ابن جنيد [[ابن جنید اسکافی|اسكافى]]»، هم همان طريق را پيمود. بدين جهت است كه در اصطلاح فقها، اين دو فقيه جليل القدر به «قديمين» (دو تن از قدما) تعبير آورده مىشود. آراء ابن عقيل محل توجه و اعتناى بيشتر [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] و علامه و متاخرين قرار گرفته است و از فتاواى نادره او عدم تنجس آب قليل به مجرد ملاقات با نجس، وجوب اذان و اقامه در نماز صبح و شام و بطلان نماز در صورت ترك آنها (اذان و اقامه) است...» | ||
مرحوم ميرزا عبدالله افندى صاحب [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] درباره او گويد: | مرحوم ميرزا عبدالله افندى صاحب [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] درباره او گويد: |
ویرایش