پرش به محتوا

الحاشية علی شروح الإشارات (الإشارات و شرح الإشارات و شرح الشرح و حاشية الباغنوي): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۶۲: خط ۶۲:




«الحاشية على شروح الإشارات»، حاشيه مرحوم [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا حسين خوانسارى]] بر كتاب اشارات ابن سينا و برخى از شروح و حواشى آن (شرح الإشارات [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]]، شرح الشرح (معروف به المحاكمات) قطب‌الدين رازى، حاشية شرح الشرح (حاشية المحاكمات) ميرزا جان حبيب‌الله باغنوى شيرازى)، به زبان عربى است.
«الحاشية على شروح الإشارات»، حاشيه مرحوم [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا حسين خوانسارى]] بر كتاب اشارات ابن سينا و برخى از شروح و حواشى آن (شرح الإشارات [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]]، شرح الشرح (معروف به المحاكمات) قطب‌الدين رازى، حاشية شرح الشرح (حاشية المحاكمات) ميرزا جان حبيب‌الله باغنوى شيرازى)، به زبان عربى است.


در ذيل كتاب، حاشيه فرزند مؤلف، آقا جمال خوانسارى بر حاشيه پدرش ذكر شده است.
در ذيل كتاب، حاشيه فرزند مؤلف، آقا جمال خوانسارى بر حاشيه پدرش ذكر شده است.
خط ۶۸: خط ۶۸:
كتاب توسط احمد عابدى مورد تحقيق قرار گرفته است. در مقدمه تحقيقى وى مطالبى درباره كتاب ذكر شده كه برخى از آنها عبارتند از:
كتاب توسط احمد عابدى مورد تحقيق قرار گرفته است. در مقدمه تحقيقى وى مطالبى درباره كتاب ذكر شده كه برخى از آنها عبارتند از:


1. [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] اگرچه متأخر از [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين]] است، اما متأثر از مباحث حكمت متعاليه نيست و در اين كتاب از شيوه مشائين پيروى كرده است و فراوان از شيوه اشراقيون احتراز كرده است؛ البته وى اگرچه موافق مشايين است، اما در مسئله اثبات هيولى با آنها مخالف است.
1. [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] اگرچه متأخر از [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين]] است، اما متأثر از مباحث حكمت متعاليه نيست و در اين كتاب از شيوه مشائين پيروى كرده است و فراوان از شيوه اشراقيون احتراز كرده است؛ البته وى اگرچه موافق مشايين است، اما در مسئله اثبات هيولى با آنها مخالف است.


2. وى در اين حاشيه فراوان بر مسئله تشكيك اعتراض كرده و مدعى تشكيك را به عجز از فهم معناى كلامش نسبت داده و اين بحث از نيكوترين مباحثى است كه در اين كتاب يافت مى‌شود.
2. وى در اين حاشيه فراوان بر مسئله تشكيك اعتراض كرده و مدعى تشكيك را به عجز از فهم معناى كلامش نسبت داده و اين بحث از نيكوترين مباحثى است كه در اين كتاب يافت مى‌شود.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش