۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
جلال الدين محمد بن احمد بن محمد بن ابراهيم محلّى(791-864 ق)مشهور به [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانى]] | جلال الدين محمد بن احمد بن محمد بن ابراهيم محلّى(791-864 ق)مشهور به [[تفتازانی، مسعود بن عمر|تفتازانى]] عرب و علاّمه از دانشمندان بنام شافعى مذهب است و در فقه كلام،اصول،نحو و منطق دستى توانا داشت.وى در مصر زاده شد و در آن ديار از دانشمندانى چون محمود اقصرائى،برهان بيجورى،شمس بساطى و علاى بخارى دانش آموخت و در مدارس برقوفيه و مؤيديه به تدريس پرداخت.در خصايل او نوشتهاند كه بسيار آشكارگو بود و در گفتن حق از كسى پروا نمىكرد.حكّام و دولتمردان به نزدش مىآمدند امّا به آنان اعتنايى نمىكرد.منصب قضاوت را به او پيشنهاد كردند،نپذيرفت.پيشهاش تجارت بود.مشهورترين اثر او بخش دوّم تفسير جلالين است.آثار ديگرى هم دارد كه شرح جمع الجوامع تاج الدّين سبكى،شرح ورقات امام الحرمين در اصول،كنز الراغبين فى شرح منهاج الطالبين مهمترين آثار او هستند. | ||
ویرایش