۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
عمادالدین شیرازی، محمود بن مسعود: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - 'الذريعة' به 'الذريعة ') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
«حكيم عمادالدين محمد بن مسعود» يكى از پزشكان دانشمند و مؤلفين پركار كتب طبى در قرن دهم هجرى و معاصر دوران سلطنت شاه طهماسب صفوى، حكيم عمادالدين محمد بن مسعود است كه شهرت فراوان و مقام علمى شامخ در پزشكى دارد. از او آثار ارزشمندى در زمينه پزشكى باقى مانده است. پدر او نيز چشم‌پزشك و صاحب تأليفى در مورد بيمارى‌هاى چشم بوده است كه بنا به نقل سيريل الگود كتاب مذكور را سال‌ها بعد، شاه عباس هنگامى كه از اصفهان براى تحكيم تسلط حكومت، به تبريز لشكركشى مى‌كرد، همراه خود برده است. | «حكيم عمادالدين محمد بن مسعود» يكى از پزشكان دانشمند و مؤلفين پركار كتب طبى در قرن دهم هجرى و معاصر دوران سلطنت شاه طهماسب صفوى، حكيم عمادالدين محمد بن مسعود است كه شهرت فراوان و مقام علمى شامخ در پزشكى دارد. از او آثار ارزشمندى در زمينه پزشكى باقى مانده است. پدر او نيز چشم‌پزشك و صاحب تأليفى در مورد بيمارى‌هاى چشم بوده است كه بنا به نقل سيريل الگود كتاب مذكور را سال‌ها بعد، شاه عباس هنگامى كه از اصفهان براى تحكيم تسلط حكومت، به تبريز لشكركشى مى‌كرد، همراه خود برده است. | ||
عمادالدين پس از اتمام تحصيلات پزشكى خود به شيروان رفته و نزد حاكم آن ديار، عبدالله‌خان استاجلو مشغول خدمت شده است. مدتى بعد به دستور شاه طهماسب به عنوان پزشك بيمارستانى كه پيش از آن زمان، در جوار آستان قدس رضوى براى ارائه خدمات درمانى به زائران و مجاوران آستان ملكوتى حضرت ثامن الحجج (ع) تأسيس شده بود، اعزام گرديده و در همين فرصت، آثارى از جمله كتاب «آتشك» را تأليف نموده است. اگرچه تاريخ دقيق زندگى و وفات وى مشخص نيست، اما نگاهى به آثار وى در زمان تأليف آن‌ها، حاكى از عمر طولانى وى لااقل تا دهه‌هاى اول قرن 11 هجرى است. | عمادالدين پس از اتمام تحصيلات پزشكى خود به شيروان رفته و نزد حاكم آن ديار، عبدالله‌خان استاجلو مشغول خدمت شده است. مدتى بعد به دستور شاه طهماسب به عنوان پزشك بيمارستانى كه پيش از آن زمان، در جوار آستان قدس رضوى براى ارائه خدمات درمانى به زائران و مجاوران آستان ملكوتى حضرت ثامن الحجج(ع) تأسيس شده بود، اعزام گرديده و در همين فرصت، آثارى از جمله كتاب «آتشك» را تأليف نموده است. اگرچه تاريخ دقيق زندگى و وفات وى مشخص نيست، اما نگاهى به آثار وى در زمان تأليف آن‌ها، حاكى از عمر طولانى وى لااقل تا دهه‌هاى اول قرن 11 هجرى است. | ||
وى با برخى از پزشكان و داروسازان عصر خود ارتباط علمى داشته است، چنان‌كه به عنوان مثال داروشناسى به نام علاءالدين در اثر خود رساله چوب چينى از حكيم عمادالدين و كتاب وى نام مى‌برد. عمادالدين نيز از داروشناس مورد اشاره در آثار خود نام برده است. | وى با برخى از پزشكان و داروسازان عصر خود ارتباط علمى داشته است، چنان‌كه به عنوان مثال داروشناسى به نام علاءالدين در اثر خود رساله چوب چينى از حكيم عمادالدين و كتاب وى نام مى‌برد. عمادالدين نيز از داروشناس مورد اشاره در آثار خود نام برده است. | ||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
1 ينبوع در 436 صفحه، موجود در كتابخانه ملى پارس شامل مباحثى در مبانى و اصول پزشكى و ادويه مفرده و ادويه مركبه (قرابادين). | 1 ينبوع در 436 صفحه، موجود در كتابخانه ملى پارس شامل مباحثى در مبانى و اصول پزشكى و ادويه مفرده و ادويه مركبه (قرابادين). | ||
2 رساله‌اى در سته ضروريه موجود در كتابخانه آستان قدس رضوى (ع) | 2 رساله‌اى در سته ضروريه موجود در كتابخانه آستان قدس رضوى(ع) | ||
3 رساله‌اى در بيان خواص و منفعت چوب چينى: بنا بر نقل الگود عمادالدين نخستين كسى است كه به معرفى چوب چينى و موارد كاربرد آن پرداخته است. | 3 رساله‌اى در بيان خواص و منفعت چوب چينى: بنا بر نقل الگود عمادالدين نخستين كسى است كه به معرفى چوب چينى و موارد كاربرد آن پرداخته است. | ||