۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ابو ' به ' ابو') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
2. اجتهاد در عصر ائمّه: اصحاب ائمّه، بهجهت پارهاى از شرايط، ناگزير به اجتهاد با استناد به قواعد كلى موجه و مقبول بودند، زيرا اولاً: هميشه و در همه حال به ائمه دسترسى نداشتهاند، نظير شيعيان خراسان و يمن. | 2. اجتهاد در عصر ائمّه: اصحاب ائمّه، بهجهت پارهاى از شرايط، ناگزير به اجتهاد با استناد به قواعد كلى موجه و مقبول بودند، زيرا اولاً: هميشه و در همه حال به ائمه دسترسى نداشتهاند، نظير شيعيان خراسان و يمن. | ||
ثانياً: ائمه(ع)، اصحاب شايسته خويش را به اجتهاد در احكام و دادن فتوى تشويق مىكردند، نظير امر [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] به ابان بن تغلب كه در مسجد بنشيند و براى مردم فتوا دهد. | ثانياً: ائمه(ع)، اصحاب شايسته خويش را به اجتهاد در احكام و دادن فتوى تشويق مىكردند، نظير امر [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] به ابان بن تغلب كه در مسجد بنشيند و براى مردم فتوا دهد. | ||
ثالثاً: ائمه، به جواز اجتهاد صحيح از سوى اصحاب تصريح كردند. | ثالثاً: ائمه، به جواز اجتهاد صحيح از سوى اصحاب تصريح كردند. |
ویرایش