۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'امام جعفر صادق(ع)' به 'امام جعفر صادق (ع)') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
در مقاله دوم، نوشته [[سزگین، فؤاد|فؤاد سزگين]] با ترجمه كيكاووس جهاندارى، منابع فقه و حديث شيعه، مورد بررسى قرار گرفته است <ref>همان، ص 33</ref>. | در مقاله دوم، نوشته [[سزگین، فؤاد|فؤاد سزگين]] با ترجمه كيكاووس جهاندارى، منابع فقه و حديث شيعه، مورد بررسى قرار گرفته است <ref>همان، ص 33</ref>. | ||
به اعتقاد نويسنده، قديمترين حاصل و ثمره فعاليتهاى كتبى در اين زمينه، نزد شيعيان مانند اهل سنت، به قرن اول هجرى راجع است. بسيارى از مراجع شيعه بهكرات از چهارصد رساله فقهى (أربعمائة اصل) سخن به ميان مىآورند كه شاگردان امام محمدباقر(ع) و [[امام جعفر صادق (ع)]] تاليف كردهاند. از اين مقدار فقط سيزده رساله (اصل) به دست ما رسيده است. در اين مقاله، برخى از اين رسالات مورد بحث و بررسى قرار گرفته است <ref>همان</ref>. | به اعتقاد نويسنده، قديمترين حاصل و ثمره فعاليتهاى كتبى در اين زمينه، نزد شيعيان مانند اهل سنت، به قرن اول هجرى راجع است. بسيارى از مراجع شيعه بهكرات از چهارصد رساله فقهى (أربعمائة اصل) سخن به ميان مىآورند كه شاگردان امام محمدباقر(ع) و [[امام جعفر صادق(ع)]] تاليف كردهاند. از اين مقدار فقط سيزده رساله (اصل) به دست ما رسيده است. در اين مقاله، برخى از اين رسالات مورد بحث و بررسى قرار گرفته است <ref>همان</ref>. | ||
مقاله سوم، تحت عنوان «تحليل «جوهر» در منطق خواجه نصير و در سنت سينوى» بوده و نوشته پرويز مروج با ترجمه [[آذرنگ، عبدالحسین|عبدالحسين آذرنگ]] است <ref>همان، ص 89</ref>. | مقاله سوم، تحت عنوان «تحليل «جوهر» در منطق خواجه نصير و در سنت سينوى» بوده و نوشته پرويز مروج با ترجمه [[آذرنگ، عبدالحسین|عبدالحسين آذرنگ]] است <ref>همان، ص 89</ref>. |
ویرایش