۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
گناهان کبیره: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - ' عبد ' به ' عبد') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
باب اول، مربوط به معرفى گناهان كبيره منصوصه بوده و در آن مجموعا چهل گناه توضيح داده شده است كه عبارتند از: | باب اول، مربوط به معرفى گناهان كبيره منصوصه بوده و در آن مجموعا چهل گناه توضيح داده شده است كه عبارتند از: | ||
1. شرك بالله: پيامبر(ص) و [[امام على (ع)]]، صادق(ع)، كاظم(ع)، رضا و جواد(ع) به كبيره بودن آن تصريح فرموده‌اند، بلكه از [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] آمده است كه از هر گناه كبيره بزرگ‌تر، شرك به خداست. | 1. شرك بالله: پيامبر(ص) و [[امام على(ع)]]، صادق(ع)، كاظم(ع)، رضا و جواد(ع) به كبيره بودن آن تصريح فرموده‌اند، بلكه از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] آمده است كه از هر گناه كبيره بزرگ‌تر، شرك به خداست. | ||
نويسنده دليل بر اينكه شرك، بزرگ‌ترين گناهان كبيره است را اين آيه شريفه عنوان كرده است: «خدا، شرك ورزيدن به او را نمى‌آمرزد و غير شرك را از هركه بخواهد مى‌آمرزد.» (سوره 4، آيه 52). | نويسنده دليل بر اينكه شرك، بزرگ‌ترين گناهان كبيره است را اين آيه شريفه عنوان كرده است: «خدا، شرك ورزيدن به او را نمى‌آمرزد و غير شرك را از هركه بخواهد مى‌آمرزد.» (سوره 4، آيه 52). | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
10. زنا و لواط: در آياتى از قرآن كريم، به اهل زنا و لواط، وعده «اثاماً» (سوره 25، آيه 68) و «غياً» (سوره 19، آيه 60) داده شده و نويسنده ضمن اشاره به اين آيات، بدين صورت به تبيين و تشريح اين معانى پرداخته است: در «منهج» است كه «اثاماً»، نام يك وادى در دوزخ است كه زناكاران را در آن عقوبت مى‌كنند. در روايات آمده است كه اثام وغى، چاهى در دوزخ است كه اگر سنگى را از كنارش رها كنند، در مدت هفتاد سال به قعر آن مى‌رسد. | 10. زنا و لواط: در آياتى از قرآن كريم، به اهل زنا و لواط، وعده «اثاماً» (سوره 25، آيه 68) و «غياً» (سوره 19، آيه 60) داده شده و نويسنده ضمن اشاره به اين آيات، بدين صورت به تبيين و تشريح اين معانى پرداخته است: در «منهج» است كه «اثاماً»، نام يك وادى در دوزخ است كه زناكاران را در آن عقوبت مى‌كنند. در روايات آمده است كه اثام وغى، چاهى در دوزخ است كه اگر سنگى را از كنارش رها كنند، در مدت هفتاد سال به قعر آن مى‌رسد. | ||
از [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] مروى است كه: «حرمت لواط از زنا بيشتر است؛ به درستى كه خداوند قومى را براى عمل لواط هلاك فرمود، ولى كسى را براى زنا هلاك نكرد». | از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] مروى است كه: «حرمت لواط از زنا بيشتر است؛ به درستى كه خداوند قومى را براى عمل لواط هلاك فرمود، ولى كسى را براى زنا هلاك نكرد». | ||
11. قذف: يعنى نسبت زنا يا لواط به زن يا مرد مسلمان دادن. | 11. قذف: يعنى نسبت زنا يا لواط به زن يا مرد مسلمان دادن. | ||
| خط ۱۱۹: | خط ۱۱۹: | ||
12. قمار: در آيه 216 سوره بقره، به گناه بودن اين عمل تصريح شده و تعبير گناه بزرگ در قرآن مجيد، تنها در باره شراب و قمار است. | 12. قمار: در آيه 216 سوره بقره، به گناه بودن اين عمل تصريح شده و تعبير گناه بزرگ در قرآن مجيد، تنها در باره شراب و قمار است. | ||
13. پيمان‌شكنى: [[امام جعفر صادق (ع)|امام صادق (ع)]] براى كبيره بودن اين گناه، به آيه 25 از سوره رعد استشهاد فرموده‌اند: «كسانى كه پيمان خداى را پس از بسته شدنش مى‌گسلند و مى‌بُرند آنچه را خداوند امر به پيوند فرموده و در زمين فساد مى‌كنند، براى ايشان دورى از رحمت خداست و برايشان سراى بدى است كه دوزخ است». | 13. پيمان‌شكنى: [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] براى كبيره بودن اين گناه، به آيه 25 از سوره رعد استشهاد فرموده‌اند: «كسانى كه پيمان خداى را پس از بسته شدنش مى‌گسلند و مى‌بُرند آنچه را خداوند امر به پيوند فرموده و در زمين فساد مى‌كنند، براى ايشان دورى از رحمت خداست و برايشان سراى بدى است كه دوزخ است». | ||
14. خيانت به امانت: در نص معتبر از آن به غلول تعبير شده است. | 14. خيانت به امانت: در نص معتبر از آن به غلول تعبير شده است. | ||