۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ؛' به '؛') |
جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
" الاسماء الثلاثة الإله، الرب، العبادة " عنوان كتابچهاى است كه به زبان عربى توسط [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيتالله جعفر سبحانى]] به رشته تحرير در آمده است . اين كتاب شرح سه كلمه فوق مىباشد كه معانى آنها را در كتاب و سنت مورد دقت قرار داده است . | " الاسماء الثلاثة الإله، الرب، العبادة " عنوان كتابچهاى است كه به زبان عربى توسط [[سبحانی تبریزی، جعفر|آيتالله جعفر سبحانى]] به رشته تحرير در آمده است. اين كتاب شرح سه كلمه فوق مىباشد كه معانى آنها را در كتاب و سنت مورد دقت قرار داده است. | ||
== انگيزه تأليف == | == انگيزه تأليف == | ||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
تنظيم مباحث كتاب در چهار فصل صورت گرفته است .شرح معناى كلمات مذكور به ترتيب در سه فصل اول انجام شده است. فصل چهارم با فصل سوم كتاب مرتبت بوده و در آن موضوع توسل و عدم تنافى آن با حصر استغاثه به خداوند متعال تبيين شده است. | تنظيم مباحث كتاب در چهار فصل صورت گرفته است. شرح معناى كلمات مذكور به ترتيب در سه فصل اول انجام شده است. فصل چهارم با فصل سوم كتاب مرتبت بوده و در آن موضوع توسل و عدم تنافى آن با حصر استغاثه به خداوند متعال تبيين شده است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
در اولين فصل از رساله، معناى لغوى " اله " و موارد استعمال و مفهوم آن در قرآن كريم مورد كنكاش قرار گرفته و چنين نتيجهگيرى كرده است كه به معناى معبود نبوده، بلكه مراد از آن همان مراد از لفظ " الله " است و فرق آنها جزئى و كلى است. | در اولين فصل از رساله، معناى لغوى " اله " و موارد استعمال و مفهوم آن در قرآن كريم مورد كنكاش قرار گرفته و چنين نتيجهگيرى كرده است كه به معناى معبود نبوده، بلكه مراد از آن همان مراد از لفظ " الله " است و فرق آنها جزئى و كلى است. | ||
در تبيين معناى " رب " همانند فصل قبل ابتدا معناى لغوى بررسى شده است . در اين مقال به يك نقص در كتب لغت اشاره شده است: مفروض در كتب لغت ضبط موارد استعمال كلمه است، خواه مستعمل فيه همانى باشد كه لفظ براى آن وضع شده است يا نه، و لذا معانى مجازى در كنار معانى لغوى - با اين استدلال كه همه مستعمل فيه است - آمده است . اين نقص واضحى است كه در كتب لغت و معاجم ديده مىشود . وى سپس به ذكر پنج معنا از طرف " مودودى " با استشهاد به قرآن كريم مثال مىزند كه در حقيقت صور مختلفه براى يك معناى واحد اصيل است؛ يعنى كسى است كه امور شىء مربّى از حيث اصلاح و تدبير و تربيت به او تفويض شده است . در ادامه مباحث اين فصل با استشهاد به آيات قرآن كريم، خالقيت را بر خلاف نظر وهابيت، از معانى رب نمىشمارد و براى روشن شدن اين مطلب در هفت عنوان معانى مختلف توحيد را شرح مىدهد. | در تبيين معناى " رب " همانند فصل قبل ابتدا معناى لغوى بررسى شده است. در اين مقال به يك نقص در كتب لغت اشاره شده است: مفروض در كتب لغت ضبط موارد استعمال كلمه است، خواه مستعمل فيه همانى باشد كه لفظ براى آن وضع شده است يا نه، و لذا معانى مجازى در كنار معانى لغوى - با اين استدلال كه همه مستعمل فيه است - آمده است. اين نقص واضحى است كه در كتب لغت و معاجم ديده مىشود. وى سپس به ذكر پنج معنا از طرف " مودودى " با استشهاد به قرآن كريم مثال مىزند كه در حقيقت صور مختلفه براى يك معناى واحد اصيل است؛ يعنى كسى است كه امور شىء مربّى از حيث اصلاح و تدبير و تربيت به او تفويض شده است. در ادامه مباحث اين فصل با استشهاد به آيات قرآن كريم، خالقيت را بر خلاف نظر وهابيت، از معانى رب نمىشمارد و براى روشن شدن اين مطلب در هفت عنوان معانى مختلف توحيد را شرح مىدهد. | ||
كلمه سوم مورد بحث " عبادت " است كه با نقل معناى آن از معاجم مختلف، چنين نتيجه مىگيرد كه معناى عبادت صرف خضوع و خشوع نيست، بلكه عبادت خضوع براى شىء از جهت ربوبيت و الوهيت اوست . در ادامه مباحث اين فصل به عقائد مشركين و آيات ربوبيت پرداخته شده و در خاتمه نيز به برخى از ثمرات اين بحث كه وهابيون آنها را انكار مىكنند، اشاره شده است: | كلمه سوم مورد بحث " عبادت " است كه با نقل معناى آن از معاجم مختلف، چنين نتيجه مىگيرد كه معناى عبادت صرف خضوع و خشوع نيست، بلكه عبادت خضوع براى شىء از جهت ربوبيت و الوهيت اوست. در ادامه مباحث اين فصل به عقائد مشركين و آيات ربوبيت پرداخته شده و در خاتمه نيز به برخى از ثمرات اين بحث كه وهابيون آنها را انكار مىكنند، اشاره شده است: | ||
1-توسل به انبيا و اوليا در قضاء حوائج | 1-توسل به انبيا و اوليا در قضاء حوائج | ||
خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
4-استعانه به اولياء | 4-استعانه به اولياء | ||
در آخرين فصل از كتاب، مبحث مهم توسل تبيين و به شبهات پيرامون آن پاسخ داده شده است .استعانه از غير خداوند به دو گونه قابل تصور است: | در آخرين فصل از كتاب، مبحث مهم توسل تبيين و به شبهات پيرامون آن پاسخ داده شده است. استعانه از غير خداوند به دو گونه قابل تصور است: | ||
1-استعانت به غير خدا با اعتقاد به اينكه در وجود يا عملش مستقل از خداست | 1-استعانت به غير خدا با اعتقاد به اينكه در وجود يا عملش مستقل از خداست | ||
خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
2- استعانت با اعتقاد به عدم استقلال | 2- استعانت با اعتقاد به عدم استقلال | ||
مورد اول شرك بوده واما استعانت به غير خدا به معناى دوم تجويز شده است و در قرآن كريم شواهدى فراوانى دارد و بسيارى از آيات به سلسلهاى از مواردى كه از جانب خداوند مأذون هستند، دلالت دارند . در حقيقت مرز بين توحيد و شرك استقلال و عدم استقلال است و لذا اعتقاد به عواملى كه از جانب او مأذونند، عين توحيد است . نويسنده با اين استدلال در بحث كوتاهى به شبهات علماء اهل سنت، مانند صاحب المنار پاسخ مىدهد. | مورد اول شرك بوده واما استعانت به غير خدا به معناى دوم تجويز شده است و در قرآن كريم شواهدى فراوانى دارد و بسيارى از آيات به سلسلهاى از مواردى كه از جانب خداوند مأذون هستند، دلالت دارند. در حقيقت مرز بين توحيد و شرك استقلال و عدم استقلال است و لذا اعتقاد به عواملى كه از جانب او مأذونند، عين توحيد است. نويسنده با اين استدلال در بحث كوتاهى به شبهات علماء اهل سنت، مانند صاحب المنار پاسخ مىدهد. | ||
== منابع مقاله== | == منابع مقاله== |
ویرایش